Transcription

1 Speaker or Agency: Ayatollah Montazeri Title: Response of the Grand Ayatollah Montazeri to Mir-Hossein Mousavi's letter Language: English and Persian Western Date: 22 September 2009 Persian Date: 31 Shahrivar 1388 Source: _ID=2&Forum_Title Response of the Grand Ayatollah Montazeri to Mir-Hossein Mousavi's letter In the name of God, the Merciful and the Compassionate, Dear Mr. Mir-Hossein Mousavi, May God support your success, First, please accept my greetings. I received your letter dated 09/12/2009 and reviewed the attachments. You are a man of great character and your commitment to the ethical and religious values and goals of the revolution are obvious to all. The tremendous services of your government during the imposed war, and your constant support of the departed Imam Khomeini (may the love and mercy of God be upon him) are clear to everyone. During the recent presidential election and the subsequent confrontations and atrocities, you became the focus of numerous classes of people and gifted individuals. This

2 was, in fact, a test imposed on you by the great God and by our vigilant people. You have indeed passed it. So far, and to the best of your capacity, you have defended the desecrated rights of those people [whose high turnout and participation in the election] was a great source of pride for our country. As such, you deserve acknowledgement and gratitude. The initiatives you suggest in the attachment will work to activate and strengthen social networks and organizations. These ideas are prudent and rational, in context with the current conditions of the country, and in accordance with the commands of the holy Quran that tell us: [1] O ye who believe! Persevere in patience and constancy; and in such perseverance strengthen each other; and fear God so that ye may prosper. If the authorities put aside their act of ignorance and consider [your recommendations] in an unbiased manner, put them to use and put a stop to this environment of policing and detainments, [your ideas] can offer a beneficial and effective path out of the current crisis a crisis dominating the Islamic Republic through their selfishness, pride, mismanagement and ambition. [Your recommendations] could be the stepping stone for a positive move towards reform and towards protecting the system from separation, disintegration and division. Of course you are aware that in choosing the aforementioned solutions to defend the people s rights and to ensure the survival of the Islamic Republic, you can expect an arduous task of reform that will be resisted through countless threats and pressures from those who have created the current crisis. Please be confident that through unity, patience and endurance, God has promised to reveal the way to guide people to victory[2]. In addition, [according to the holy Quran in support of humans who struggle down this path God would send his]

3 angels to pronounce messages of security, and strip the heart of all grief and fear. [3] Unfortunately, many politicians, political activists and journalists were detained after the election. Against Islam and the rule of law they were pressured into false and deceitful confessions, some of which were televised via national media. It is certain and evident that a person s implication of others under such conditions is without merit and should not be recognized. Moreover, further confirmation exists in the holy stories[4] of the prophet and the Imams that even self-directed confessions extracted under any kind of pressure or torture (including but not limited to threats, intimidation, infliction of physical pain, confinement, and so on) are without merit. A claim of jurisprudence that denies these lessons is a false one and opinions that negate these lessons clearly deviate [from the true foundations of Islam]. The Quranic verse self-implication of a rational person is permitted [5] confirms that only if revealed without pressure or force, is a confession valid. In addition, Article 38 of the constitution reads: Any form of torture to force confessions, or to obtain information is forbidden. A person should not be obligated to swear, confess or bear witness as any action of that sort is without worth and legal value. Any defiance of what has been mentioned in this article will be punishable by law. Based on the general application of this article as well as its implications, any [form] of torture to collect information or to force a confession is unlawful and confessions extracted in such a manner are without legal value and merit. It is obvious that long-term imprisonment in solitary confinement an act that places the accused under severe pressure to confess is a clear example of torture. The confession of the accused (even if it s self-implication) is neither valid

4 nor recognized when it is a product of exerted pressure and torture, especially in its recent fearsome form and the horrifying consequences. In this situation, repeated confessions (even if announced many times in roundtable discussions and interviews) would be as worthless as the initial confession. Moreover, it is written in Article 39 of the Constitution that In accordance with the law, all affronts to the dignity and repute of persons arrested, detained, imprisoned, or banished whatever form they may take, are forbidden and liable to punishment. So, what has happened [to this country] now that prominent figures who have a long history of remarkable civil service are desecrated, and not only has nobody been punished, but the perpetrators have even been endorsed and encouraged? Moreover, the confessions have been recognized as credible? What has complicated the problem and invalidated the confessions even further is that in our current judicial system, the plaintiffs [and prosecutors] acting against politically accused defendants (in opposition to the current government) are themselves among the interrogators and come from legal institutions tied to the government. Nowhere in the world would any sound reasoning place even the smallest amount of legal credibility or legitimacy on such trials and confessions because the plaintiff and the judge therein are one and the same. Clearly, this is contrary to the condition of having a jury based on Article 168 of the constitution. Unfortunately, this clause like many others has also been ignored. The recent course of action taken by the government (including the staging of the latest show trials) is not only against the law and the benefit of the country, but also unlikely to help the authorities remain in power. If they had been more politically prudent and listened to the warnings of prominent politicians instead of clamping down on people and committing the recent atrocities; if they had

5 listened to religious leaders and chosen an impartial committee accepted by both sides of the conflict, we would have never fallen into the current crisis of illegitimacy. A government that has dissatisfied many classes of people and placed its intellectuals under duress is not one that will survive. The Shah s regime could have remained in power if governance was possible with fear-mongering, with oppression and by filling the prisons with gifted, freedom-seeking individuals and various political activists. By committing such atrocities, a system under the rule of Islam a system that takes pride in being Shi ite generates pessimism towards Islam and proclaims the inability of Islam to bring about justice in a society not only on a global scale but also in our own nation, among our own masses and our youth. Unfortunately, decision-makers at the top have turned a blind eye to these obvious truths and are content to the eulogies from their poets, and the flattery from their fawners. I beseech the great God for your well-being and success on this treacherous path. May the grace and mercy of God be upon you, Hossienali Montazeri Holy City of Qom متن نامه آقاي مهندس ميرحسين موسوي: بسم هللا الرحمن الرحيم مرجع عاليقدر حضرت آيت هللا العظمى منتظرى )دام ظله)

6 با سالم ; پيرو حوادث چند ماهه اخير بيانيه ضميمه از سوى اينجانب صادر شده است. احساس نيازى كه همواره براى همفكرى و همكارى با مرجعيت گرانقدر و روحانيت متعهد وجود دارد مرا تشويق كرد تا نسخه اى از آن را جهت اخذ راهنمايى تقديم كنم. اولين هدف در اين بيانيه آن است كه اگر خشم و نارضايتى در مردم به وجود آمده است آنان تصور نكنند كه اين احساسات منفى انباشته شده در ضميرشان متوجه دين است. اين رسالتى است كه به نظر مىرسد بر عهده تمامى كسانى كه اسالم بر آنان حق حيات دارد و در رأس آنان روحانيت اسالم قرار گرفته باشد تا اجازه ندهند اقشار مختلف على الخصوص جوانان كه اينك اكثريت جامعه ما را نيز شكل مىدهند ميان برداشت هاى نادرست گزينشى و سطحى از دين و حقيقت آن اشتباه كنند و بر اثر هيجان هاى عاطفى از اسالم فاصله بگيرند. رسانه هاى دولتى اصرار دارند كه ما را مسبب و محرك حوادث اين چند ماهه معرفى كنند حال آن كه رفتارهاى مسئوالن كشور نه فقط در انتخابات بلكه از سال ها پيش هيمه هايى را انباشته بود كه با خطاهاى اين ايام شعله ور شد و با باد نخوتى كه بر آن دميدند ابعاد اين آتش روز به روز توسعه پيدا كرد. اينجانب قطعا حق را به مردمى مىدهم كه با برخوردهاى غيراسالمى غيرقانونى و غيرمنصفانه حقوقشان پايمال شده است ; و با استناد به مدارك غيرقابل انكار بدون ترديد اعتقاد دارم كه در انتخابات تقلب هاى سازمان يافته و وسيع رخ داده است. در عين حال اگر در موجى كه از خشم مردم برخاسته است احساس خطر براى اصل كشور و اصل نظام نمى كردم برايم سخت نبود كه بيست سال ديگر سكوت كنم. اما اين گونه نبود و نيست كه مردم با سكوت يا سازش يك نفر دست از حركت خود بردارند بلكه پس از مدت كوتاهى بالتكليفى به زودى اين حركت از نو و با شكلى كور و در حالى كه به هيچ يك از دلبستگان به نظام اعتماد نداشت آغاز مىشد و چه بسا ديگرانى كه براى اين كشور و ملت خواب هاى ناگوار ديده اند در هدايت آن به سوى منافع و مطامع خود طمع مىكردند. هدف ديگر از اين بيانيه و نيز بيانيه ها و حركات قبلى اين است كه تكاپوهاى مردم در چهارچوب نظام باقى بماند و در دام ساختارشكنى هاى خطرناك نيفتد. اين خطرى است كه اگر محقق شود به راحتى مىتواند از ايران افغانستان و عراقى ديگر بسازد. ما نمى توانيم براى خوش آمد كسانى كه نمى توانند اين خطر را ببينند وظيفه خود را در پيشگيرى از آن فراموش كنيم كما اين كه نمى توانيم بدون اثبات تعهد خود نسبت به خواسته هاى به حق مردم و بازگو كردن آن در گفته هاى خود از آنان دعوتى براى آرامش داشته باشيم. مرحوم مال محسن فيض كاشانى در رساله الفت نامه غايت اكثر تكاليف شرعيه را حصول محبت و الفت اجتماعى ذكر مىكند. نتيجه اى كه از اين محبت و الفت ناشى خواهد شد همان چيزى است كه در علوم جديد از آن با عنوان شبكه هاى اجتماعى نام مىبرند به عنوان راهى براى مهار حكومت و بازداشتن آن از تكرار خطاهايش و به مثابه روشى كه به سرزندگى اجتماعى بينجامد و بسترى كه توان ها و عواطف به هيجان آمده را در بستر خود جاى دهد و از سرريزهاى تخريب كننده آن جلوگيرى كند تقويت شبكه هاى اجتماعى در اين بيانيه توصيه

7 شده است. اين پيشنهاد مىتوانست بنا بر آن چيزى كه فيض مىفرمايد رونويسى از نسخه اسالم تلقى شود اگر چه كسانى كه در بى انصافى مبالغه مىكنند آن را رونويسى از نسخه سيا خوانده اند. و سرانجام در اين بيانيه راهكارهايى براى برون رفت از بحران فعلى ارائه شده است كه اميدوارم مورد اعتنا قرار گيرند. 21/6/1388 با احترام - مير حسين موسوى پاسخ آيت هللا العظمي منتظري: بسم هللا الرحمن الرحيم جناب آقاى مهندس ميرحسين موسوى دامت توفيقاته پس از سالم و تحيت ; نامه مورخ 2811/6/12 جنابعالى همراه با ضميمه آن واصل و مالحظه گرديد. شخصيت جنابعالى و تعهدتان نسبت به ارزشهاى دينى و اخالقى و اهداف انقالب و خدمات ارزنده دولت شما در دوران جنگ تحميلى و حمايت هاى مكرر مرحوم امام خمينى )ره ) از شما براى همگان روشن است. در جريان انتخابات رياست جمهورى اخير و وقايع و فجايع بعد از آن كه شما مورد توجه اقشار وسيعى از مردم و نخبگان قرار گرفتيد در حقيقت از آزمايش و ابتالء بزرگى در پيشگاه خداوند متعال و در مقابل مردم آگاه سربلند بيرون آمديد; و تاكنون در حد امكان و توان خويش از حقوق تضييع شده مردمى كه با شركت در انتخابات رياست جمهورى افتخار بزرگى را براى كشور آفريدند دفاع نموديد كه جاى بسى تقدير و تشكر دارد. امور پيشنهادى ضميمه نامه جنابعالى كه در حقيقت تقويت و فعال نمودن شبكه هاى اجتماعى و نهادهاى مردمى است امورى معقول و سنجيده و مطابق مقتضاى حال و شرايط كشور و نيز مطابق دستور قرآن است كه مىفرمايد: )يا ايها الذين آمنوا اصبروا و صابروا و رابطوا...( )سوره آل عمران آيه 122(; اگر با انصاف و به دور از تنگ نظرى مورد بررسى قرار گيرد و آنها را عملى سازند و جو پليسى و بگير و ببند كنونى خاتمه يابد مىتواند راه مفيد و موثرى براى برون رفت از بحران كنونى - كه در اثر قدرت طلبى و خودخواهى و غرور و ندانم كارى ها دامنگير جمهورى اسالمى شده است - باشد و سنگ بناى تحولى مثبت در جهت اصالح نظام و حفظ آن از خطر فروپاشى و انشقاق و پراكندگى صفوف ملت گردد. البته توجه داريد راه اصالحى مذكور كه شما در جهت دفاع از حقوق مردم و نجات جمهورى اسالمى از اين

8 بحران بزرگ انتخاب كرده ايد بس دشوار بوده و در معرض فشارها و تهديدهاى بسيارى از ناحيه كسانى است كه اين بحران را ايجاد كرده اند. مطمئن باشيد كه با اتحاد و صبر و استقامت خداوند بنا بر وعده خود راههاى هدايت براى پيروزى را به مردم عزيز عنايت مىفرمايد. )والذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا و ان هللا لمع المحسنين ( )سوره عنكبوت آيه 66(; و از طرفى استقامت در اين راه الهى انسان را محل نزول فرشتگان همراه با بشارت آنان به ايمنى و نداشتن ترس و اندوه مىسازد. )ان الذين قالوا ربنا هللا ثم استقاموا تتنزل عليهم المالئكة ان التخافوا و التحزنوا...( )سوره فصلت آيه 82). متأسفانه بعد از انتخابات عده اى از نخبگان و فعاالن سياسى و مطبوعاتى بازداشت شدند و برخالف شرع و قانون براى اعتراف گيرى هاى غير حقيقى و دروغين مورد فشار قرار گرفته و اعترافات بعضى آنان از رسانه هاى عمومى پخش گرديد و اين مسلم و بديهى است كه اقرار شخص بر عليه شخص ديگرى در چنين شرايطى معتبر و مسموع نيست ; بلكه آنچه بيشتر مورد تأكيد روايات مستفيضه مىباشد اين است كه حتى اقرار شخص بر عليه خودش در زير هر گونه فشار و شكنجه اعم از تهديد تجريد حبس ترس و مانند آن اعتبارى نداشته و مسموع نمى باشد. )وسايل الشيعة جلد 21 صفحه 764 و 761; و دراسات فى والية الفقيه جلد دوم صفحه.(841 و اجتهاد در مقابل نص اين روايات صحيح نيست ; و نظردادن در مقابل آنها بدعتى واضح است و اصل "اقرار العقالء على انفسهم جايز" فقط در شرايط عادى و بدون اعمال زور و فشار نافذ است. عالوه بر اين در اصل سى و هشتم قانون اساسى آمده است : "هر گونه شكنجه براى گرفتن اقرار و يا كسب اطالع ممنوع است. اجبار شخص به شهادت اقرار و يا سوگند مجاز نيست ; و چنين شهادت و اقرار و سوگندى فاقد ارزش و اعتبار است. متخلف از اين اصل طبق قانون مجازات مىشود." طبق عموم و اطالق اين اصل هر گونه شكنجه اى براى اعتراف گيرى و كسب اطالعات مجازات دارد و اقرارها و اعترافات گرفته شده از اين طريق نيز ارزش و اعتبارى ندارد. روشن است كه حبس در سلول انفرادى بويژه در دراز مدت كه متهم را زير فشار وادار به اعتراف مىكند از مصاديق بارز شكنجه است ; و با اعمال فشار و شكنجه مخصوصا به شكل وحشتناكى كه در دوره اخير انجام شده و شرايط غيرعادى كه در پى آن وجود دارد اعترافات متهم حتى بر عليه خودش نيز معتبر و مسموع نيست ; حتى اگر متهم بارها در آن شرايط و از طريق مصاحبه و ميزگرد اعتراف و اعالم كند كه خطا كرده و مرتكب اشتباه و جرم شده است اعترافات مكرر با وجود آن شرايط در بى اعتبار بودن حكم همان اعتراف اوليه را دارد.

9 همچنين در اصل سى و نهم قانون اساسى آمده است : "هتك حرمت و حيثيت كسى كه به حكم قانون دستگير بازداشت زندانى يا تبعيد شده به هر صورت كه باشد ممنوع و موجب مجازات است". حال چگونه شده است كه افراد سرشناسى كه سالها براى اين نظام خدمت كرده اند با اعترافات فاقد ارزش و اعتبار در معرض ديد ميليونها نفر مورد هتك حرمت و حيثيت قرار گرفته اند ولى هيچ كس در قبال اين مسأله نه تنها مجازات نمى شود بلكه مورد تأييد و تشويق قرار گرفته و اعترافات نيز معتبر شمرده مىشود! آنچه در اين خصوص مشكل را بيشتر كرده و اعترافات را بى اعتبارتر مىكند اين است كه در سيستم قضايى كنونى كشور مدعى و طرف دعوا در مقابل متهمان سياسى كه جريان فكرى مقابل حاكميت هستند خود اعتراف گيران و محاكم قضايى وابسته به حاكميت است ; و نزد هيچ عقل سليمى در هيچ كجاى جهان اين گونه اعترافات و نيز حكم و داورى متعاقب آن كمترين ارزش حقوقى و قضايى را ندارد; چون در چنين محكمه اى مدعى و قاضى يكى است و فلسفه وجود هيأت منصفه كه در اصل 261 قانون اساسى آمده است همين است كه متأسفانه به اين اصل هم مانند بسيارى از اصول قانون اساسى بى توجهى شده و به آن عمل نمى شود. اقدامات اخير حاكميت و دادگاههاى نمايشى آن عالوه بر اين كه خالف شرع و خالف مصالح كشور و اسالميت و جمهوريت نظام و از بدعت هاى بارز مىباشد برخالف مصلحت دنيوى خود حاكمان كه مىخواهند حكومت و رياست كنند نيز مىباشد. حاكميت اگر به جاى سركوب مردم و ايجاد فجايع اخير عقل و شعور سياسى را حكم قرار داده و به تذكرات بعضى از بزرگان و علماء و مراجع گوش فرا داده بود و يك هيأت بيطرف و مرضى الطرفين را براى رسيدگى به شبهات انتخاباتى تعيين نموده بود هرگز گرفتار بحران عدم مشروعيت كنونى نمى شد. حكومتى كه در آن اقشار وسيعى از مردم و نخبگان ناراضى و در فشار باشند قابل دوام نيست. اگر حكومت كردن با اين شيوه و روش و با ايجاد رعب و خفقان و استبداد و سركوب و پر كردن زندانها از نخبگان و آزادى خواهان و گروههاى سياسى مختلف ممكن بود رژيم شاه توانسته بود حكومت خود را حفظ كند و هنوز پابرجا بود. نظامى كه تحت لواى اسالم بوده و افتخار شيعه بودن را دارد با انجام چنين اعمالى نه تنها در سطح جهان بلكه در كشور و در ميان توده ها و جوانان خودمان نيز موجب بدبينى نسبت به اسالم و دين گشته و عجز اسالم از تحقق عدالت در جامعه را اعالم مىكند; و متأسفانه تصميم گيرندگان امور بر اين حقيقت روشن چشم بسته اند و به مدح مداحان و چاپلوسى تملق گويان - كه طبق حديث پيامبر خدا)ص ) بايد خاك بر دهان آنان ريخته شود - دل خوش كرده اند.

10 سالمتى و توفيق جنابعالى را در پيمودن اين راه خطير از خداوند بزرگ مسألت دارم. والسالم عليكم و رحمة هللا و بركاته. 31 شهريور ماه شوال 2782 قم المقدسة - حسينعلى منتظرى