- ALL OF GRACE PROTESTANT REFORMED FELLOWSHIP - Rev. R. Smit, PRCA Missionary - Bagong Sikat, Gabaldon, Nueva Ecija - 6 January 2013 Numbers 26:63-65 Introduction God has eed the year 2012 a now begun the year 2013. With the e of the year, we are remied that the e of all things is at ha. It is important how we respo to the thoughts of the coming of Christ, a the e of the world. The wicked ignore or reject the truth of the coming of the e of time. For the believer, the e of history is the beginning of eternal glory with God a Christ in heaven. In Numbers 26, we have a text that applies to us as we finish one year a begin now a new year. Israel had waered for 40 years in the wilderness from Egypt to Canaan through many perils a trials. Now, she was almost ready to finish her journey, cross the Jordan River, a enter Canaan. Who would enter? Who would pass into la of Canaan? The answer to that was fou in the census which God commaed Moses to do before Israel went into the la of Canaan. That counting of the people is a picture of the counting which God does. God counts His people a knows the number. God s count determines who will inherit everlasting life. Of personal concern is whether our names are in that final census of God. Shall I be numbered in the final census of the assembly of the elect in life eternal in that new day before the throne of God? Will I be counted in that final census? Will Christ read my name at His throne? The Census at the Border of Canaan I. The Census a Its Fiings God commaed Moses & Eleazar to number the people of Isarel. This was the 2 time God told st Moses to number the people. The 1 census was taken at Mt. Sinai. At that time, Moses a Aaron counted the men, 20 year a up, a learned that there were 603,550 men, who could go to war. Again, a 2 a final time in the wilderness close to the Jordan River, while Israel was camped in the plains of Moab, Moses was commaed to number the men of Israel from 20 years old a up, who could go to war. In obedience to the Lord, Moses a Eleazar, the high priest, went to the rulers of the tribes of Israel, a commaed them to take the sum total of all the men, 20 years a older. When all were counted, the census revealed that there were 601,730 men, 20 years a upward. The Levites were also numbered: 23,000 men. Panimula Tinapos na ng Dios ang taong 2012 at ngayon ay nagsimula na ang taong 2013. Sa pagtatapos ng taon, ipinapaala sa atin na ang wakas ng lahat ng bagay ay malapit na. Mahalaga kung paano tayo tumugon sa pag-iisip ng pagparito ni Cristo, at ang wakas ng sanlibutan. Winawalang-halaga ng masama o itinatanggi ang katotohanan ng pagdating ng wakas ng sanlibutan. Para sa mananampalataya, ang wakas ng kasaysayan ay ang pasimula ng walang hanggang kaluwalhatian kasama ng Dios at ni Cristo sa langit. Sa Mga Bilang 26, mayroon tayong teksto na magagamit sa atin sa pagtatapos natin ng isang taon at ngayon ay magsisimula ng isang bagong taon. Ang Israel ay nagpagala-gala sa loob ng 40 taon sa ilang mula Ehipto hanggang Canaan sa pamamagitan ng panganib at mga pagsubok. Ngayon, siya ay halos haa nang tapusin ang kanyang paglalakbay, tawirin ang Ilog Jordan, at pumasok sa Canaan. Sino ang papasok? Sino ang dadaan sa lupain ng Canaan? Ang sagot diyan ay makikita sa pagbilang na iniutos ng Dios na gawin ni Moises bago pumunta ang Israel sa lupain ng Canaan. Ang pagbibilang na iyon ng taong-bayan ay isang larawan ng pagbibilang na ginagawa ng Dios. Binibilang ng Dios ang Kanyang bayan at alam Niya ang bilang. Ang pagbilang ng Dios ay nagpapasya kung sino ang magmamana ng walang hanggang buhay. Ang personal na pag-aalala ay kung ang ating mga pangalan ay nasa panghuling pagbilang na iyon ng Dios. Ako kaya ay mabibilang sa panghuling pagbilang ng kapulungan ng mga hinirang sa buhay ay walang hanggan sa isang bagong araw na iyon sa harapan ng trono ng Dios? Ako ba ay mabibilang sa panghuling pagbilang? Babasahin kaya ni Cristo ang aking pangalan sa Kanyang trono? Ang Pagbilang sa Hangganan ng Canaan I. Ang Pagbilang at ang Resulta Nito Inutusan ng Dios sina Moises at Eleazar na bilangin ang bayan ng Israel. Ito ang pangalawang beses na sinabi ng Dios kay Moises na bilangin ang taong-bayan. Ang unang pagbilang ay kinuha sa Buok ng Sinai. Nang panahong iyon, binilang sila ni Moises at Aaron, 20 taon pataas, at nalaman na mayroong 603,550 mga lalaki, na pwedeng pumunta sa labanan. Muli, ang pangalawa at panghuling beses sa ilang malapit sa Ilog Jordan, nang ang Israel ay nagkampo sa kapatagan ng Moab, si Moises ay inutusang bilangin ang mga lalaki ng Israel mula 20 taong gulang pataas, na pwedeng pumunta sa labanan. Bilang pagsunod sa Panginoon, sina Moises at Eleazar, ang punong pari, ay pumunta sa mga pinuno ng mga tribo ng Israel, ang inutusan sila na kunin ang kabuuang bilang ng lahat ng mga lalaki, 20 taon at pataas. Nang ang lahat ay nabilang na, inihayag ng pagbilang na mayroong 601,730 mga lalaki, 20 taon at pataas. Ang mga Levita ay binilang din: 23,000 na mga lalaki. -1-
This was census revealed some worthy facts. The number of men slightly decreased over 40 years by 1,820 men. While Israel lived in the wilderness, they did not increase in size. This shows that God is not depeent on numbers to reveal His glory. Vs 65 points out that there was not left a man of them in the seco census. If one were to compare the 2 sets of census sheets, you would fi that the men in the first census are not mentioned in the seco census. What happened? Vs 65 says that they died in the wilderness because God had said, They shall surely die in the wilderness. Why did they die in the wilderness? They died because of what happened at Kadesh-barnea. At their first visit to Kadesh-barnea, Israel was preparing to enter Canaan. There Israel believed the evil report of the 10 spies a refused in unbelief to enter Canaan. Because of that unbelief, those who were 20 yrs a older that day, were required to die in the wilderness a would not enter Canaan. st As a result, all numbered in the 1 census died in the wilderness. All 603,548 of them died, along with all the women a their wives, 20 yrs a older. In 40 yrs, about 1.2 million people died, at an average of 82 deaths a funerals per day. Even Moses a Aaron were required to die in the wilderness. But, there were 2 exceptions: Joshua a Caleb. God had promised to them that they would enter Canaan. They were exceptions to the rule according to their faith. They were the 2 good spies who told Israel to go into Canaan a trust in the Lord. According to their faith, God said that they would enter Canaan. II. The Reasons There were reasons for the 2 census from the viewpoint of Israel. The census was necessary to show that Israel was ready to enter Canaan. Israel knew that they could not enter Canaan until the entire older generation had died in the wilderness. Israel needed to know that the e of God s 40 year judgment upon Israel was finished, a the start of a new phase of fulfilling His promise to Israel had begun. They needed to know that all that were required to die had died, even Moses, the last to die. The census was a stern remier to Israel that she never boast in herself. Not a man remained in Isarel who was named in the first census. That history gave no occasion to Israel to boast in herself. That God did not destroy the entire nation a only that older generation was a remier to Israel that she must remain humble a obedient unto the Lord. This information also forced Israel to put her trust in Jehovah as she prepared to fight Ang pagbilang na ito ay naghayag ng ilang karapat-dapat na mga katotohanan. Ang bilang ng mga lalaki ay bumaba ng kaunti sa loob ng 40 taon sa 1,820 mga lalaki. Habang ang Israel ay namumuhay sa ilang, hii sila dumami. Ipinapakita nito na ang Dios ay hii nananangan sa bilang upang ihayag ang Kanyang kaluwalhatian. Itinuturo ng talatang 65 na walang natira kahit isang tao sa kanila sa pangalawang pagbilang. Kung ikukumpara ang 2 pangkat ng papel ng pagbilang, makikita mo na ang mga lalaki sa unang pagbilang ay hii binanggit sa pangalawang pagbilang. Ano ang nangyari? Sinasabi ng talatang 65 na sila ay namatay sa ilang dahil sinabi ng Dios, Sila y tiyak na mamamatay sa ilang. Bakit sila namatay sa ilang? Namatay sila dahil sa nangyari sa Kadesh-barnea. Sa una nilang pagdalaw sa Kadesh-barnea, ang Israel ay naghahaang pumasok sa Canaan. Doon ay naniwala ang Israel sa masamang balita ng 10 espiya at sa kawalang-pananampalataya ay tumangging pumasok sa Canaan. Dahil sa kawalang-pananampalatayang iyon, silang mga 20 taon at pataas nang panahong iyon, ay kailangang mamatay sa ilang at hii makakapasok sa Canaan. Bilang resulta, lahat ng binilang sa unang pagbilang ay namatay sa ilang. Ang buong 603,548 sa kanila ay namatay, kasama ang lahat ng mga babae at kanilang mga asawa, 20 taon at pataas. Sa loob ng 40 taon, mga 1.2 milyong tao ang namatay, sa karaniwang 82 kamatayan at paglilibing bawat araw. Maging si Moises at Aaron ay kailangang mamatay sa ilang. Ngunit, may 2 hii kasali: sina Josue at Caleb. Ipinangako sa kanila ng Dios na makakapasok sila sa Canaan. Sila ay dinakasali sa panuntunan ayon sa kanilang pananampalataya. Sila ang 2 mabubuting espiya na nagsabi sa Israel na pumasok sa Canaan at magtiwala sa Panginoon. Ayon sa kanilang pananampalataya, sinabi ng Dios na sila ay makakapasok sa Canaan. II. Ang Mga Dahilan May mga dahilan para sa pangalawang pagbilang mula sa pananaw ng Israel. Ang pagbilang ay kinakailangan upang ipakita na ang Israel ay haa ng pumasok sa Canaan. Alam ng Israel na hii sila makakapasok sa Canaan hanggang ang buong dating henerasyon ay mamatay sa ilang. Kailangang malaman ng Israel na ang pagtatapos ng 40 taon ng paghatol ng Dios sa Israel ay tapos na, at ang simula ng bagong yugto ng pagtupad sa Kanyang pangako sa Israel ay nagsimula na. Kailangan nilang malaman na lahat ng kinailangang mamatay ay namatay, kahit si Moises, ang huling namatay. Ang pagbilang ay isang mahigpit na paalala sa Israel na hii siya nagmalaki sa kanyang sarili. Wala kahit isang tao ang natira sa Israel na nakasama sa unang pagbilang. Ang kasaysayang iyon ay hii nagbigay ng pagkakataon upang ang Israel ay magmalaki. Na hii nilipol ng Dios ang buong bayan at tanging ang mas mataang henerasyon ay isang paalaala sa Israel na dapat siyang manatiling mapagpakumbaba at masunurin sa Panginoon. Ang impormasyong ito rin ay pumilit sa Israel na -2-
the mighty enemies in the la of Canaan in order to conquer a live in the la of promise. This 2 census showed Israel the certainty of her possession of the la of Canaan. God told Moses that the reason for the census was the division of Canaan by lot. That is mentioned in Ch 26:52-56 (read). From an earthly viewpoint, this may have seemed rather premature. They were already preparing to divide up the la of Canaan, a yet not even one battle had been fought to conquer the la. Was not this census a little early? Should it not have been done after the la had been conquered? Is it not premature for us to be thinking about our inheritance in heaven, when there are many battles yet to fight before God brings us to the heavenly Canaan through death? By the final census, God was teaching Israel that she must inherit the la of Canaan. The hope of Israel to posses Canaan was not a vain hope, but a sure hope of God s promise. Similarly, our hope of our final inheritance in heaven is not a vain hope, but a sure hope. Because of that sure hope, we are encouraged to fight the good fight of faith everyday against sin a the world. We fight faithfully in the uerstaing that we already have the victory because our names are written already in the book of the final census at the e of time. The 2 census was another means to reveal to Israel the greatness a glory of Jehovah. On the one ha, the census revealed God s justice a righteousness. He is the holy a righteous God, Who punishes the evildoer. In I Cor 10:5 we learn that with many of them God was not well pleased; for they were overthrown in the wilderness. God judged the rebellion a murmuring of Israel. That means that the majority of them died in their sin a unbelief when God sent plagues, fiery serpents, or other judgments into the camp. God declared that these evildoers would not inherit a place in the la of Canaan, a had no place in the kingdom of God. This did not mean that the promise of God failed with respect to them. There were many in Israel who were not the true Israel of God. Those who were not of the true Israel of God, perished in their unbelief. Nevertheless, those who were God s people, His elect, although they also died in the wilderness, did not die in unbelief, but died in faith. These God saved according to His will of election. Similarly, the true Israel of God, the church, shall be numbered in the final census by Christ in the last day because of election. God fulfills a keeps His covenant with His elect people, for the ilagay ang kanyang tiwala kay Jehovah habang siya ay naghahaang labanan ang malakas na kaaway sa lupain ng Canaan upang talunin at tumira sa lupang ipinangako. Ang pangalawang pagbilang ay nagpakita sa Israel ng katiyakan ng kanyang pag-aari sa lupain ng Canaan. Sinabi ng Dios kay Moises na ang dahilan para sa pagbilang ay ang paghahati ng Canaan sa bawat lupain. Iyon binanggit sa kapitulo 26:52-56 (basahin). Mula sa makalupang pananaw, ito ay tila maaga pa. Naghahaa na silang hatiin ang lupain ng Canaan, gayunman wala pa kahit isang pagkikipaglaban ang ginawa upang sakupin ang lupain. Hii ba medyo maaga itong pagbilang? Hii ba dapat ginawa ito pagkatapos na masakop ang lupain? Hii ba maaga pa para isipin natin ang tungkol sa ating mamanahin sa langit, kung saan ay marami pang mga pakikipaglaban na dapat harapin bago tayo dalhin ng Dios sa makalangit na Canaan sa pamamagitan ng kamatayan? Sa pamamagitan ng panghuling pagbilang, tinuturuan ng Dios ang Israel na kailangan niyang manahin ang lupain ng Canaan. Ang pag-asa ng Israel upang ariin ang Canaan ay hii walang saysay na pag-asa, kui isang tiyak na pag-asa ng pangako ng Dios. Katulad din naman, ang pag-asa natin sa ating panghuling mamanahin sa langit ay hii walang saysay na pag-asa, kui isang tiyak na pag-asa. Dahil sa tiyak na pag-asang iyon, tayo ay hinikayat na lumaban ng mabuting pakikipaglaban ng pananampalataya araw-araw laban sa kasalanan at sa sanlibutan. Tayo ay matapat na lumalaban sa pagkaunawa na tayo ay mayroon nang tagumpay dahil ang ating mga pangalan ay nakasulat na sa aklat ng panghuling pagbilang sa wakas ng panahon. Ang pangalawang pagbilang ay isa pang pamamaraan upang ihayag sa Israel ang kadakilaan at kaluwalhatian ni Jehovah. Sa isang baa, ang pagbilang ay naghayag ng katarungan at katuwiran ng Dios. Siya ang banal at matuwid na Dios, na nagpaparusa sa gumagawa ng masama. Sa I Corinto 10:5 nalaman natin na hii nalugod ang Dios sa karamihan sa kanila, sapagkat sila y ibinuwal sa ilang. Hinatulan ng Dios ang pagaalsa at pagrereklamo ng Israel. Iyon ay nangangahulugan na ang karamihan sa kanila ay namatay sa kanilang kasalanan at kawalang-pananampalataya nang magpadala ang Dios ng mga salot, makamaag na mga ahas, o iba pang mga kahatulan sa kampo. Ipinahayag ng Dios na itong mga gumagawa ng masama ay hii magmamana ng lugar sa lupain ng Canaan, at walang lugar sa kaharian ng Dios. Hii ito nangangahulugan na ang pangako ng Dios ay nabigo sa kanila. Marami sa Israel ang hii tunay na Israel ng Dios. Silang mga hii tunay na Israel ng Dios, ay napahamak sa kanilang kawalang-pananampalataya. Gayunpaman, silang bayan ng Dios, ang Kanyang mga hinirang, bagaman sila ay namatay din sa ilang, ay hii namatay sa kawalang-pananampalataya, kui namatay sa pananampalataya. Ang mga ito ay iniligtas ng Dios ayon sa Kanyang kalooban ng paghirang. Katulad nito, ang tunay na Israel ng Dios, ang iglesia, ay ibibilang sa panghuling pagbilang ni Cristo sa huling araw dahil sa paghirang. Tinutupad at iniingatan ng Dios ang Kanyang tipan sa -3-
sake of Christ because of His good pleasure a grace, through judgment. The 2 census was a revelation of God s goodness a mercy unto the remnant. The census was a testimony of God s goodness to His people. She did not deserve to be numbered a included among those to inherit the la of Canaan. Not even Joshua a Caleb deserved to be numbered. That there was a 2 census shows God is good, a that His goodness to Israel is uncoitional, unmerited, sovereign, particular, a freely bestowed. God showed the power of His goodness to preserve Israel from sin, her enemies to the border of Canaan. God showed that He did preserve an elect remnant. He would keep Israel for the sake of the coming of the Messiah, Jesus Christ in the line of Judah. That applies to the church as well. We also in a spiritual way sta at the border of Canaan. We sta again in 2013 at the edge of the e of history. God reveals to church that He has a book in which He has all the names of His people written, who shall inherit a place in the heavenly Canaan, is truly a testimony of His great grace, love, a mercy in Christ. Our place in the Lamb s book of life is not owing to something in us or in our works at all. That the names of the elect are written in the Lamb s book of life proceeds from God s grace in Christ! God has with gracious care marked out our place in heavenly glory. God has in Christ Jesus has written our names in those places. This the Lord reveals to us in His grace which He works in a through us to believe a walk in the way of godliness a good works. That godly life is an evidence of our election. That we may sta at the edge of Canaan, near the e of the ages, waiting for the day when Christ shall appear again bodily to bring us into heavenly glory, is due solely to God s grace in Christ Jesus. That declares the great glory of Jehovah, Who keeps His covenant with His elect believers a their spiritual seed. III. The Significance The census at the border of Canaan is significant concerning the church institute until the e of history. Prior to the 2 census, that generation with whom God was not pleased, co-existed with the spiritual seed. That carnal seed of the generation that must perish went with spiritual seed right to the border of Canaan. Many perished in God s wrath when destroyed because of the great sin of Baalepor, which Israel Kanyang hinirang na bayan, alang-alang kay Cristo dahil sa Kanyang mabuting kalooban at biyaya, sa pamamagitan ng kahatulan. Ang pangalawang pagbilang ay kapahayagan ng kabutihan at awa ng Dios sa mga natira. Ang pagbilang ay patotoo ng kabutihan ng Dios sa Kanyang bayan. Hii siya karapat-dapat na ibilang at isama sa mga magmamana ng lupain ng Canaan. Kahit si Josue at Caleb ay hii karapat-dapat na ibilang. Na mayroong pangalawang pagbilang ay nagpapakita na ang Dios ay mabuti, at ang Kanyang kabutihan sa Israel ay walang kuisyon, di-marapat, soberano, partikular, at malayang ipinagkaloob. Ipinakita ng Dios ang kapangyarihan ng Kanyang kabutihan upang ingatan ang Israel sa kasalanan, sa kanyang mga kaaway sa hangganan ng Canaan. Ipinakita ng Dios na iningatan Niya ang mga natirang hinirang. Iingatan Niya ang Israel alang-alang sa darating na Mesias, si Jesu Cristo sa lahi ni Juda. Iyon ay magagamit din sa iglesia. Sa espiritual na paraan tayo rin ay nakatayo sa hangganan ng Canaan. Tayo ay muling nakatayo sa dulo ng wakas ng kasaysayan sa 2013. Ipinapahayag ng Dios sa iglesia na meron Siyang aklat kung saan ay naroon nakasulat ang lahat ng mga pangalan ng Kanyang bayan, na magmamana ng isang lugar sa makalangit na Canaan, na tunay na patotoo ng Kanyang dakilang biyaya, pag-ibig, at awa kay Cristo. Ang ating lugar sa aklat ng buhay ng Kordero ay hii utang sa atin o sa ating mga gawa. Na ang mga pangalan ng mga hinirang ay nakasulat sa aklat ng buhay ng Kordero ay nagmumula sa biyaya ng Dios kay Cristo! Tinaaan ng Dios sa Kanyang mapagbiyayang pangangalaga ang ating lugar sa makalangit na kaluwalhatian. Isinulat ng Dios ang mga pangalan natin sa mga lugar na iyon kay Cristo. Ito ay inihahayag ng Dios sa atin sa Kanyang biyaya na gumagawa sa atin at sa pamamagitan natin upang sumampalataya at lumakad sa daan ng kabanalan at mabubuting gawa. Ang buhay na may kabanalan ay patunay ng ating pagkahirang. Na tayo ay tumayo sa gilid ng Canaan, malapit sa wakas ng panahon, naghihintay sa araw kapag si Cristo ay muling magpapakita sa katawan upang dalhin tayo sa makalangit na kaluwalhatian, ay dahil lamang sa biyaya ng Dios kay Cristo Jesus. Iyon ay nagpapahayag ng dakilang kaluwalhatian ni Jehovah, na nag-iingat ng Kanyang tipan sa Kanyang mga hinirang na mananampalataya at ng kanilang espiritual na binhi. III. Ang Kahalagahan Ang pagbilang sa hangganan ng Canaan ay mahalaga tungkol sa pagtatatag ng iglesia hanggang sa wakas ng kasaysayan. Bago ang pangalawang pagbilang, ang henerasyong hii kinalugdan ng Dios, ay nabuhay kasama ng espiritual na binhi. Ang makalamang binhi ng henerasyong iyon na kailangang mapahamak ay sumama sa espiritual na binhi hanggang sa hangganan ng Canaan. Marami ang napahamak sa poot ng Dios nang lipulin dahil sa malaking kasalanan ng Baalpeor, na ginawa ng Israel sa kapatagan ng Moab; ang kasalanan ng pagsamba sa dios-diosan -4-
committed in the plains of Moab; a sin of idolatry a fornication with the women of Moab. Nevertheless, the carnal seed continued right to the doorstep of Canaan. That is a picture of truth that in the church institute, there will always be wheat a tares, the spiritual seed a the carnal seed, existing with their heresy a false teachings, alongside the faithful who teach a preach the truth. Although Their names may be counted in the earthly census a on the earthly membership roles, yet when the final count is taken in the final census of the glorified church, their names will remain in eternal silence. God shall forget them forever. In that day, the carnal seed shall be finally overthrown in God s wrath, a separated from the true seed a remnant of Jesus Christ. This admonishes us to remember that membership in a congregation does not guarantee that we will be counted by Christ in the final census in glory at the e of time. Certainly, membership in a local congregation is very important a necessary. Through membership in a faithful congregation God uses the means of grace (the preaching of the Word a the sacraments) to save us a our children. Through the means of grace God feeds us with manna from heaven a the water of life so that we may be spiritually strengthened for our earthly sojourn. However, we may not put our trust in our church membership itself. Church membership does not automatically put us on the roll of the final census. Having been baptized in a church which is faithful to the Word of God, we may never live in the carnal security that no matter how we live, we will be saved a be numbered in the final census. In a daily life of unbelief a disobedience to the commaments of God, there can be no hope of being numbered in the final census. In the way of wickedness, one can only expect to destroyed a overthrown by the righteous God. We must repent daily of our sin a unbelief, a we must daily look unto Jehovah for His grace a Holy Spirit, for His Word, for us to have faith a obedience to the Lord. The 2 census is also significant for us personally as we sta at the edge of history a soon the final census. Will you be numbered in the final census? If we look even only at the past year 2012 a examine ourselves, we would conclude that all is hopeless because of our countless sins. For our sin, we deserve not to be counted in the final census, but forgotten by God a cast into the outer darkness of hell. at pangangalunya sa mga babae ng Moab. Gayunpaman, ang makalamang binhi ay nagpatuloy hanggang sa pintuan ng Canaan. Iyon ay larawan ng katotohanan na sa iglesiang nakikita, laging merong trigo at mga damo, ang espiritual na binhi at ang makalamang binhi, nabubuhay sa kanilang kabulaanan at maling mga aral, kasabay ng mga matapat na nagtuturo at nangangaral ng katotohanan. Bagaman ang kanilang mga pangalan ay nabilang sa makalupang pagbilang at sa makalupang pagkakaanib, gayunman kapag ang panghuling bilang ay kinuha sa panghuling pagbilang ng maluwalhating iglesia, ang kanilang mga pangalan ay mananatili sa walang hanggang katahimikan. Sila ay kalilimutan ng Dios magpakailanman. Sa araw na iyon, ang makalamang binhi sa wakas ay ibubuwal ng poot ng Dios, at ihihiwalay mula sa tunay na binhi at mga natira kay Jesu Cristo. Ito ay nagpapaalala sa atin upang taaan na ang pagiging kaanib sa isang kongregasyon ay hii nagbibigay-katiyakan na tayo ay ibibilang kay Cristo sa panghuling pagbilang sa kaluwalhatian sa wakas ng panahon. Ang pagiging kaanib sa isang lokal na kongregasyon ay tiyak na napakahalaga at kinakailangan. Sa pamamagitan ng pagiging kaanib sa isang tapat na kongregasyon ginagamit ng Dios ang pamamaraan ng biyaya (ang pangangaral ng Salita at ang mga sakramento) upang iligtas tayo at ang ating mga anak. Sa pamamagitan ng pamamaraan ng biyaya tayo ay pinapakain ng Dios ng manna mula sa langit at tubig ng buhay upang tayo ay lumakas sa espiritual para sa ating panlupang paglalakbay. Gayunpaman, hii natin maaaring ilagay ang ating tiwala sa pagiging kaanib mismo sa iglesia. Ang pagiging kaanib sa iglesia ay hii automatikong naglalagay sa atin sa listahan ng panghuling pagbilang. Sa pagiging nabautsimuhan sa isang iglesia na tapat sa Salita ng Dios, hii tayo maaaring mamuhay sa makalamang katiyakan na gaano man tayo mamuhay, tayo ay maliligtas at mabibilang sa panghuling pagbilang. Sa pang-araw-araw na buhay ng kawalang-pananampalataya at pagsuway sa mga utos ng Dios, maaaring walang pag-asa na mapabilang sa panghuling pagbilang. Sa daan ng kasamaan, ang isa ay makakaasa lamang na wawasakin at ibubuwal ng matuwid na Dios. Dapat tayong magsisi araw-araw ng ating kasalanan at kawalang-pananampalataya, at dapat tayong tumingin araw-araw kay Jehovah para sa Kanyang biyaya at Banal na Espiritu, para sa Kanyang Salita, upang tayo ay magkaroon ng pananampalataya at pagsunod sa Panginoon. Ang pangalawang pagbilang ay mahalaga ding personal sa atin habang tayo ay nakatayo sa hangganan ng kasaysayan at dimagtatagal sa panghuling pagbilang. Mabibilang ka ba sa panghuling pagbilang? Kung titingin tayo kahit sa nakalipas na taong 2012 at susuriin ang ating mga sarili, mapagpapasyahan natin na ang lahat ay walang pag-asa dahil sa ating di mabilang na kasalanan. Para sa ating kasalanan, karapat-dapat tayong hii mabilang sa panghuling pagbilang, kui kalimutan ng Dios at ihagis sa kadiliman ng impierno sa labas. -5-
But, the Lord declares to His eternally chosen church His Gospel a promises of grace. He has written your name in the roll of the final census already in the blood of Christ. That your name is there or not, is not a matter of uncertainty. God does not wait to make up the final count at the e of history. God knows His people all by name in Christ from the beginning, from eternity. He has our names written in the Lamb s book of life. He knew the exact number, the final count before the beginning. The final census is the time when we learn publicly all whom God in His goodness has eternally ordained unto eternal life. Though we are sinners today, yet our names shall be in the final census because of Christ alone. For us a in our place, Christ was named on the roll of those whom God would forsake in His wrath. Christ willingly on the cross eured the wrath of God for our sin a took it all away. He paid for all our sins. He earned all our righteousness before God. He earned for us eternal life. By having His name written upon the roll of those to die the 2 death, Christ has earned for His people their place upon the membership roll of the assembly of the elect in life eternal. Will I be counted in the final census? God s promise to His people is that they shall be numbered in the final census. Their names shall not be forgotten. But Christ shall call them all by name. In that day, Christ shall gather all those whose names are written in heaven before His throne, a He call out those names written in heaven. You a I must believe that for the sake of Christ alone, He will call out your a my names, a we may say to Him, Here am I, my Lord! Yes, we will be numbered in the final census. Believing that hope, live a faithful life a fight the good fight of faith each day. AMEN Subalit, ipinapahayag ng Panginoon sa Kanyang walang hanggang piniling iglesia ang Kanyang Ebanghelyo at mga pangako ng biyaya. Isinulat na Niya ang iyong pangalan sa listahan ng panghuling pagbilang sa dugo ni Cristo. Na ang iyong pangalan ay naroon o hii, ay hii bagay na walang katiyakan. Ang Dios ay hii naghihintay upang gawin ang panghuling pagbilang sa wakas ng kasaysayan. Kilala lahat ng Dios ang Kanyang bayan kay Cristo mula sa pasimula hanggang sa walang hanggan. Isinulat na Niya ang ating mga pangalan sa aklat ng buhay ng Kordero. Alam Niya ang eksaktong bilang, ang huling bilang bago ang pasimula. Ang panghuling pagbilang ang oras na malalaman natin ng hayagan ang lahat ng walang hanggang itinalaga ng Dios sa Kanyang kabutihan tungo sa walang hanggang buhay. Bagama t tayo ay mga makasalanan ngayon, gayunman ang ating mga pangalan ay makakasama sa panghuling pagbilang dahil kay Cristo lamang. Para sa atin at sa ating lugar, si Cristo ay pinangalanan sa listahan ng mga pababayaan ng Dios sa Kanyang poot. Kusang tiniis ni Cristo sa krus ang poot ng Dios para sa ating kasalanan at inalis itong lahat. Binayaran Niya ang lahat nating kasalanan. Tinamo Niya lahat ng ating katuwiran sa harap ng Dios. Tinamo Niya para sa atin ang walang hanggang buhay. Sa pagkasulat ng Kanyang pangalan sa listahan ng mga dapat mamatay ng ikalawang kamatayan, tinamo ni Cristo para sa Kanyang bayan ang kanilang lugar sa listahan ng pagiging kaanib sa kapulungan ng mga hinirang sa buhay na walang hanggan. Mabibilang ba ako sa panghuling pagbilang? Ang pangako ng Dios sa Kanyang bayan ay mabibilang sila sa panghuling pagbilang. Ang kanilang mga pangalan ay hii kalilimutan. Kui tatawagin silang lahat ni Cristo sa kanilang pangalan. Sa araw na iyon, titipunin ni Cristo lahat ng ang pangalan ay nakasulat sa langit sa harapan ng Kanyang trono, at tatawagin Niya ang mga pangalang iyon na nakasulat sa langit. Ikaw at ako ay dapat sampalatayanan iyon alang-alang kay Cristo lamang, tatawagin Niya ang iyo at aking pangalan, at masasabi natin sa Kanya, Narito ako, aking Panginoon! Oo, tayo ay mabibilang sa panghuling pagbilang. Sumasampalataya sa pag-asang iyon, mamuhay ng tapat na buhay at makipaglaban sa mabuting pakikipaglaban ng pananampalataya bawat araw. AMEN -6-