FAKTOR-FAKTOR PERUNDANGAN YANG LEMAH MENYEBABKAN TUNGGAKAN KADAR PIHAK BERKUASA TEMPATAN DI MALAYSIA

Transcription

1 November 207, Vol., No. ISSN: XXXXXXXX FAKTORFAKTOR PERUNDANGAN YANG LEMAH MENYEBABKAN TUNGGAKAN KADAR PIHAK BERKUASA TEMPATAN DI MALAYSIA Zainal Amin Ayub, Elina binti Mohd 2, Haslinda binti Mohd Anuar 3 Abstrak Kadar adalah satusatunya bentuk cukai tempatan di Malaysia dan ia merupakan sumber utama pendapatan bagi pihak berkuasa tempatan. Ia juga mungkin dianggap sebagai sumber pendapatan yang berpotensi untuk menggantikan geran daripada Kerajaan Persekutuan. Hasil daripada kadar adalah penting bagi pihak berkuasa tempatan untuk menyediakan perkhidmatan dan penyelenggaraan di kawasan pentadbiran pihak berkuasa tempatan untuk mentadbir dan menyampaikan perkhidmatan dengan berkesan. Walau bagaimanapun, tunggakan kadar pihak berkuasa tempatan di Malaysia telah menjadi isu negara dan ia menjadi lebih mencabar dari masa ke masa bagi usaha untuk mengatasi tunggakan kadar. Pihak berkuasa tempatan menghadapi pelbagai masalah di dalam mengumpul dan menguatkuasakan tunggakan kadar. Oleh itu, matlamat kajian ini adalah untuk mengkaji permasalahan dan halanganhalangan di dalam tuntutan tunggakan kadar di pihak berkuasa tempatan. Walau bagaimanapun, skop kajian ini terhad kepada pihak berkuasa tempatan di utara semenanjung Malaysia sahaja. Kajian ini menggunakan penyelidikan sosio perundangan di mana selain dari kajian berasaskan perpustakaan, borang soal selidik diedarkan kepada pegawai undangundang, pegawai penilaian dan akauntan dari pelbagai jabatan di pihak berkuasa tempatan. Kajian ini mendapati bahawa jumlah kutipan tunggakan kadar rendah adalah disebabkan oleh kelemahan undangundang dan penguatkuasaan undangundang yang tidak berkesan oleh pihak berkuasa tempatan. Kajian ini juga mendapati pegawaipegawai pihak berkuasa tempatan juga kurang memahami undangundang dan prosedur mengenai tunggakan kadar. Adalah dicadangkan agar undangundang berkaitan kadar harus dipinda dan kursus serta latihan harus diberikan untuk meningkatkan usaha di dalam menuntut tunggakan kadar. Kata kunci: Pihak Berkuasa Tempatan, Kadar, Tunggakan, Malaysia School of Law, Universiti Utara Malaysia, Kedah, Malaysia. 2 Majlis Bandaraya Alor Setar, Kedah, Malaysia 3 School of Law, Universiti Utara Malaysia, Kedah, Malaysia.

2 November 207, Vol., No. ISSN: XXXXXXXX Pengenalan Seksyen 2 Akta Kerajaan Tempatan 976 (Akta 7) telah mentakrifkan "Pihak Berkuasa Tempatan" sebagai manamana Majlis Bandaraya, Majlis Perbandaran atau Majlis Daerah, mengikut manamana yang berkenaan, dan berhubungan dengan Wilayah Persekutuan ertinya Datuk Bandar Kuala Lumpur yang dilantik di bawah seksyen 3 Akta Ibu Kota Persekutuan 960. Menurut Hussain dan Brahim (2006), status dan kedudukan kerajaan tempatan adalah berada di bawah kuasa dan kawalan kerajaan negeri masingmasing di dalam Perlembagaan Persekutuan. Bagaimanapun, kerajaan tempatan adalah suatu entiti yang berasingan dari kerajaan negeri yang mempunyai kuasa autonomi yang dibenarkan di bawah peruntukan undangundang dan mempunyai bidang kuasanya sendiri. Ia mempunyai kuasa untuk mendakwa dan didakwa, membuat kontrak dan memiliki harta sendiri. Ia juga menguruskan sendiri sumbersumber kewangan dan pendapatan melalui kutipan kadar, lesen, denda, geran tahunan dan pinjaman serta keuntungan hasil lain (Zahari, 99). Autonomi kerajaan tempatan juga boleh ditakrifkan sebagai "kebebasan kerajaan tempatan untuk merekrut dan menguruskan kakitangannya sendiri, mencari dan menguruskan kewangannya sendiri, membuat undangundang kecil dan dasar serta menjalankan fungsinya seperti yang diperuntukkan oleh undangundang tanpa campur tangan dari pihak kerajaan persekutuan dan negeri dan ini termasuk autonomi politik, kewangan dan pentadbiran. Autonomi kewangan kerajaan tempatan pula adalah melibatkan "kebebasan untuk mengenakan kadar, menjana pendapatan melalui sumbersumber yang telah ditetapkan, merancang belanjawan tahunan tanpa campur tangan luar", manakala autonomi fiskal merupakan dasar dan aspek penting di dalam autonomi kerajaan tempatan (Okafor, 200). Akta Kerajaan Tempatan 976 mentakrifkan cukai harta atau cukai taksiran adalah sebagai kadar. Merujuk kepada Seksyen 27 Akta Kerajaan Tempatan 976, pihak berkuasa tempatan dengan kelulusan Pihak Berkuasa Negeri mempunyai kuasa untuk mengenakan kadar sama ada secara berasingan atau sebagai suatu kadar yang disatukan, kadar atau kadar tahunan dalam sesuatu kawasan pihak berkuasa tempatan itu (Tayib,998). Kadar dikenakan ke atas semua jenis hartanah dan pegangan yang berada di bawah bidang kuasa pihak berkuasa tempatan. Kadar biasanya dikenakan ke atas semua jenis hartanah dan pegangan seperti kediaman, komersil, industri dan juga lotlot kosong. Kadar dikenakan kepada pembayar cukai oleh pihak berkuasa tempatan dengan tujuan ianya diberi balik kepada pembayar cukai dalam bentuk perkhidmatan dan kemudahan yang disediakan di dalam kawasan pentadbiran pihak berkuasa tempatan masingmasing. Hasil ataupun pulangan balik kadar yang dijelaskan oleh pemunya pegangan digunakan oleh pihak berkuasa tempatan untuk menjalankan fungsi dan peranan sebagai sebuah organisasi yang mempunyai kuasa autonomi ke atas penduduk di dalam kawasan pentadbiran pihak berkuasa tempatan itu. Antara tanggungjawab pihak berkuasa tempatan ke atas penduduk di kawasan pihak berkuasa tempatan adalah seperti menyediakan kemudahan asas dan infrastruktur yang baik seperti penyediaan lampu jalan dan papan tanda, menyelenggara dan membersihkan jalan,

3 November 207, Vol., No. ISSN: XXXXXXXX parit dan saliran, menyediakan dan menyelenggara taman dan kawasan rekreasi awam, menyediakan dan menyenggara tanah perkuburan awam, menyediakan perhentian bas, dewan orang ramai, stadium dan sebagainya, membangunkan dan mengekalkan morfologi landskap dan memelihara kesihatan awam. (Pawi, Martin, Yusoff, & Shafie, 20) Merujuk kepada Seksyen 33 Akta Kerajaan Tempatan 976, kadar dikenakan sebanyak dua kali setahun iaitu pada Januari bagi tempoh setengah tahun pertama dan Julai bagi setengah tahun kedua (Tayib,998). Adalah menjadi tanggungjawab pemunya pegangan untuk menjelaskan kadar kepada pihak berkuasa tempatan dengan ataupun tanpa notis. Walaubagaimanapun, kadar kerapkali menjadi beban dan masalah kepada pihak berkuasa tempatan kerana sekiranya pemunya pegangan itu tidak menjelaskan kadar, ianya akan menjadi tunggakan dan ianya adalah sukar untuk didapatkan atau dikutip oleh pihak berkuasa tempatan kerana terdapatnya masalahmasalah perundangan, pengurusan dan penguatkuasaan yang timbul di dalam tindakan menuntut tunggakan kadar tersebut. Sehubungan itu, adalah penting untuk kajian ini merungkai isuisu dan masalahmasalah yang timbul semasa pihak berkuasa tempatan melaksanakan tindakan untuk mengutip tunggakan kadar. Penyataan Masalah Pihak berkuasa tempatan berhadapan dengan pelbagai isu dan masalah di dalam tindakan untuk menuntut tunggakan kadar. Sebelum kajian ini mengupas mengenai penyataan masalah yang telah dikenalpasti, penting untuk mengetahui sejauh manakah isu tunggakan kadar menjadi isu nasional dan sepatutnya dipandang secara serius oleh semua lapisan masyarakat terutamanya para pemimpin dan perlu ditangani dengan segera bagi mengelakkan lebih banyak pertikaian dan masalah timbul di masa hadapan. Menurut Pengarah Jabatan Perumahan, Dewan Bandaraya Kuala Lumpur (DBKL), Abdul Samad Lope Pihie menyatakan masalah tunggakan kadar bukanlah berpunca daripada ketidakmampuan oleh pembayar kadar tetapi adalah sikap pembayar kadar itu sendiri. Jika dilihat rumahrumah pembayar kadar diubahsuai menjadi cantik dan besar dan mereka mempunyai satu atau lebih kenderaan. Setiap daripada mereka juga melanggan perkhidmatan Astro. Jelas sekali, mereka mampu dan tidak miskin. Bagaimanapun, kebanyakan pembayar kadar seringkali mengabaikan tanggungjawab mereka dengan tidak menjelaskan kadar. (Low, 2008). Tunggakan kadar tersebut dapat dilihat dan ditunjukkan merujuk kepada Jadual di bawah:

4 Ringgit Malaysia (RM) International Journal of Muamalat November 207, Vol., No. ISSN: XXXXXXXX Jadual : Jumlah tunggakan kadar yang terkumpul di PBT Utara Semenanjung Malaysia dari bulan Januari 20 hingga bulan Disember ,000,000 Jumlah Tunggakan Kadar Yang Terkumpul Di PBT Utara Semenanjung Malaysia Dari Bulan Januari 20 Hingga Bulan Disember ,000, ,000, ,000,000 Tunggakan 50,000,000 00,000,000 50,000,000 0 Berdasarkan Jadual tersebut kita dapat lihat bahawa jumlah tunggakan kadar yang terkumpul di pihak berkuasa tempatan utara semenanjung Malaysia dari tahun 20 hingga tahun 205 adalah sebanyak RM666,85,6.8. Tunggakan kadar yang tertinggi adalah di Majlis Bandaraya Pulau Pinang yang merekodkan sebanyak RM297,2,29.9 manakala tunggakan kadar yang terendah adalah di Majlis Daerah Pendang yang mencatatkan sebanyak RM589,88.6. Jumlah tunggakan kadar yang terkumpul menunjukkan bahawa tunggakan kadar di pihak berkuasa tempatan di utara semenanjung Malaysia adalah isu penting dan masalah ini perlu ditangani dengan segera. Oleh itu, objektif kajian ini adalah untuk mengkaji permasalahan dan halanganhalangan di dalam tuntutan tunggakan kadar di pihak berkuasa tempatan utara semenanjung Malaysia. Metodologi Kajian Kajian ini merupakan kajian sosio perundangan di mana keduadua kaedah doktrinal dan bukan doktrinal digunakan. Walaupun kaedah doktrinal hanya tertumpu kepada penyelidikan berasaskan perpustakaan iaitu untuk mengenal pasti halangan di dalam tuntutan tunggakan

5 November 207, Vol., No. ISSN: XXXXXXXX kadar, borang soal selidik juga digunakan sebagai instrumen kajian bagi mencapai objektif kajian. Borang soal selidik digunakan untuk mengumpul data di kalangan responden iaitu pegawaipegawai dari pihak berkuasa tempatan utara semenanjung Malaysia untuk mengetahui masalah di dalam kutipan tunggakan kadar. Soal selidik adalah salah satu teknik yang banyak digunakan di dalam penyelidikan undangundang, sama ada kajian itu adalah teori umum atau ia melibatkan masalah sosial, isu atau persoalan. Berdasarkan kaedah soal selidik, penyelidik mengumpul maklumat daripada responden mengenai idea, pendapat, kepercayaan, perasaan, persepsi atau pengetahuan tentang sesuatu (Yaqin, 2007). Responden terdiri daripada pegawai undangundang, pegawai penilaian dan akauntan dari pelbagai jabatan pihak berkuasa tempatan di Pulau Pinang, Kedah dan Perlis. Jenis soalan di dalam borang soal selidik adalah soalan tertutup atau closeended dan itemitem di dalam borang soal selidik menggunakan skala Likert yang terdiri daripada tiga skala, iaitu skala untuk 'Setuju', skala 2 untuk 'Tidak Pasti' dan skala 3 untuk 'Tidak Setuju'. Penggunaan tiga skala ini dibenarkan oleh Birn, Hague dan Vangelder (990) dengan menyatakan bahawa skala yang berkesan untuk sesuatu penyelidikan bagi mengukur pemahaman adalah antara tiga dan lima. Skala Likert digunakan untuk menguji pemahaman responden mengenai isuisu yang diberikan. Data telah dianalisis menggunakan kaedah deskriptif. Analisis deskriptif adalah analisis yang menggambarkan keadaan data secara amnya. Oleh itu, penjelasan mengenai situasi atau masalah itu mudah difahami. Kaedah ini juga menjelaskan, merumuskan dan menyediakan data secara terancang supaya mudah dibaca, difahami dan disimpulkan. Ia dapat menentukan tahap pemahaman pihak berkuasa tempatan di dalam menguatkuasakan Akta Kerajaan Tempatan 976 untuk menuntut tunggakan kadar. Perisian SPSS digunakan untuk menentukan kekerapan atau frekuensi serta rujuk silang. Sorotan Karya Ketidakberkesanan Seksyen 60 Akta Kerajaan Tempatan 976 di dalam urusan pindah milik pegangan Pihak berkuasa tempatan diberi kuasa di bawah Seksyen 60 (6) Akta Kerajaan Tempatan 976 untuk mengambil tindakan ke atas penjual dan pembeli dengan mendakwa mereka jika mereka gagal untuk membuat pindah milik pegangan dalam tempoh tiga bulan dari tarikh pegangan itu bertukar milik dan sekiranya disabitkan didenda tidak melebihi dua ribu ringgit atau dipenjarakan selama tempoh tidak melebihi enam bulan atau keduaduanya. Pihak berkuasa tempatan melalui peruntukan yang sama juga mempunyai kuasa untuk mendakwa waris si mati sekiranya waris si mati gagal untuk menguruskan pindah milik dalam tempoh setahun kematian. Bagaimanapun, sejauh manakah kefahaman dan pengetahuan pihak berkuasa tempatan di dalam menguatkuasakan peruntukan ini. Adakah keengganan untuk menguatkuasakan peruntukan ini disebabkan kadar penalti yang rendah atau sebaliknya. Ini boleh dijelaskan dengan lebih lanjut menerusi kes Majlis Bandaraya Melaka Bersejarah lwn. EyoLi Sdn Bhd [20]. Di dalam kes ini, Mahkamah menolak tuntutan Plaintif dengan kos. Di dalam kes ini, Defendan merupakan pemunya berdaftar master title (hak milik asal) yang dikenali sebagai No. Lot 62, Kawasan Bandar VII, Daerah Melaka Tengah, Negeri Melaka di

6 November 207, Vol., No. ISSN: XXXXXXXX bawah pegangan Geran No. Pendaftaran 552. Melalui satu perjanjian jual beli bertarikh 2 Disember 99, Defendan telah menjual kepada Imej Klasik Sdn Bhd parselparsel bangunan yang membentuk sebahagian daripada kompleks membelibelah yang dibina di atas tanah tersebut, yang dikenali sebagai tingkat hingga tingkat 5 bangunan Blok B. Melalui perjanjian penyerahanhak bertarikh 5 Oktober 995, Defendan telah menyerahhak secara mutlak kepada Imej segala hak dan kepentingan dalam harta tersebut. Hakmilik strata bagi harta tersebut masih belum dikeluarkan lagi. Selaras dengan klausa 6 perjanjian jual beli tersebut, Imej bertanggungjawab terhadap segala kadar bagi harta tersebut dari tarikh penyempurnaan. Semenjak membeli harta tersebut, Imej telah menjelaskan kadar harta ke atas harta tersebut. Walau bagaimanapun, resitresit pembayaran masih atas nama bersama Defendan dan Imej kerana Imej tidak mengemukakan Borang I untuk tujuan pindah milik. Pada sekitar tahun 200, Imej mula menghadapi masalah untuk menjelaskan kadar ke atas harta tersebut. Imej telah beberapa kali menghadirkan diri ke pejabat Plaintif bagi tujuan merayu untuk mendapatkan pengurangan pembayaran kadar yang dikenakan dan telah menulis suratsurat rayuan kepada Plaintif. Plaintif, dalam tindakan ini, menuntut tunggakan kadar terhadap Defendan sebagai pemunya berdaftar harta tersebut. Isu utama yang timbul untuk diputuskan adalah sama ada Defendan bertanggungan untuk membayar tunggakan kadar bagi harta tersebut dari bulan Disember 200 hingga Mac 200 di bawah peruntukan Akta Kerajaan Tempatan 976 (Akta 7). Berdasarkan tafsiran perkataanperkataan dalam Seksyen 6 Akta Kerajaan Tempatan 976, "owners of the holdings for the time being" di dalam kes Dewan Bandaraya Kuala Lumpur lwn. Suppiah Govindasamy [990] sebagai "current owners of the holding", Imej selaku pemunya semasa harta tersebut adalah pihak yang bertanggungan untuk membayar kadar yang dituntut oleh Plaintif dan bukannya Defendan. Tambahan, selaras dengan pendapat mahkamah di dalam kes tersebut juga, perkataanperkataan dalam Seksyen 56 Akta Kerajaan Tempatan 976, "any person liable to pay the same" hendaklah merujuk kepada "current owners" iaitu pembeli yang gagal menjelaskan tunggakan kadar iaitu Imej dan bukannya Defendan. Berdasarkan keputusan di dalam kes Majlis Bandaraya Melaka Bersejarah, pihak berkuasa tempatan perlu mengambil serius perkara ini kerana pihak berkuasa tempatan telah diperuntukkan kuasa untuk mendakwa penjual dan pembeli di bawah Seksyen 60 (6) Akta Kerajaan Tempatan 976, jika mereka gagal melaksanakan pindah milik. Jika disabitkan boleh didenda tidak melebihi dua ribu ringgit atau dipenjarakan selama tempoh tidak melebihi enam bulan atau keduaduanya. Selain daripada kuasa untuk mendakwa, pihak berkuasa tempatan juga mempunyai kuasa untuk mengkompaun penjual dan pembeli. Kuasa untuk mengkompaun telah dinyatakan di dalam Kecil (Pihak Berkuasa Tempatan) Negeri Kedah 983. Mengikut Kecil tersebut kompaun maksimum yang boleh dikenakan adalah lima ratus ringgit. Bagaimanapun, kajian ini mendapati bahawa kuasa mengkompaun ini jarang dilaksanakan oleh pihak berkuasa tempatan. Salah menafsir maksud fee di bawah Seksyen 7 Akta Kerajaan Tempatan 976

7 November 207, Vol., No. ISSN: XXXXXXXX Pihak berkuasa tempatan juga diberikan kuasa untuk menetapkan sejumlah fee menurut Seksyen 7, Akta Kerajaan Tempatan 976. Fee ini akan dikenakan ke atas pemunya pegangan jika mereka lewat menjelaskan kadar pada tarikh yang sepatutnya dibayar. Seringkali Pihak berkuasa tempatan terkeliru dan salah faham di dalam mentafsirkan maksud fee tersebut. Pihak berkuasa tempatan mentafsirkan maksud fee tersebut sebagai denda lewat atau penalti dan ianya dikenakan berulangulang dan terakru ke atas tunggakan kadar. Merujuk kepada kes Majlis Perbandaran Pulau Pinang lwn. Datuk Krishna Kumar Tn Sharma [999], Mahkamah memutuskan Plaintif tidak diperuntukkan kuasa di bawah Akta untuk mengenakan bayaran bagi pengeluaran notis dan waran penahanan secara berulang kali ke atas pegangan yang kosong. Plaintif hanya boleh mengenakan bayaran bagi pengeluaran notis dan waran hanya sekali selepas Borang H diserahkan secara tampalan di pegangan dengan syarat Borang E juga telah disempurnakan sebelum itu. Dan selepas itu Plaintif perlu membuat permohonan kepada Pendaftar untuk mendapatkan suatu perintah menahan dan menjual pegangan di bawah Seksyen 5 Akta Kerajaan Tempatan 976. Faiza Thamby Chik J di dalam kes ini menyatakan bahawa merujuk kuasa yang diperuntukkan di bawah Seksyen 7 () Akta Kerajaan Tempatan 976, pihak berkuasa tempatan boleh menetapkan sejumlah bayaran untuk dikenakan pada kadar separuh tahun kedua yang masih belum dibayar tetapi kenaan itu mestilah setimpal dan hanya boleh dikenakan sekali. Tanpa mengambil kira samada tunggakan kadar telah dijelaskan ataupun tidak, pihak berkuasa tempatan tidak diperuntukkan kuasa untuk mengenakan kenaan tersebut samada melalui denda lewat atau penalti. Pihak berkuasa tempatan boleh menetapkan fi atau sejumlah bayaran dari masa ke semasa dan boleh meminda kenaan yang dikenakan mengikut budi bicara mengikut keadaan dan sama sekali tidak boleh mengenakan kenaan berganda ke atas tunggakan kadar. Ketidakberkesanan Seksyen 8 Akta Kerajaan Tempatan 976 di dalam melaksanakan tindakan penguatkuasaan kutipan tunggakan kadar Kadar akan dianggap sebagai tunggakan jika pemunya gagal menjelaskan kadar pada akhir bulan Februari atau akhir bulan Ogos. Pihak berkuasa tempatan perlu menggunakan semua mekanisme sebagaimana yang diperuntukkan dalam Seksyen 8 Akta Kerajaan Tempatan 976 untuk mendapatkan kembali tunggakan kadar sebelum Perintah Jual di bawah Seksyen 5 Akta Kerajaan Tempatan 976 boleh dilaksanakan. Tindakan untuk menuntut tunggakan kadar adalah seperti yang dinyatakan di dalam Seksyen 8 Akta Kerajaan Tempatan 976. Borang E akan diserahkan kepada pemunya pegangan yang gagal menjelaskan kadar pada masa yang ditetapkan. Pemunya pegangan hendaklah menyelesaikan tunggakan dalam tempoh lima belas hari dari tarikh notis disampaikan kepadanya. Sekiranya lima belas hari telah berakhir dan pemunya pegangan masih gagal untuk menyelesaikan tunggakan, pihak berkuasa tempatan mempunyai kuasa untuk mengeluarkan waran tahanan iaitu Borang F. Waran tahanan membolehkan pihak berkuasa tempatan untuk menilai harta alih pemunya pegangan. Semasa nilaian dibuat dan mendapati nilaian harta alih lebih daripada tunggakan kadar, harta alih akan disita dan inventori iaitu Borang G akan diserahkan kepada pemunya pegangan. Jika nilaian harta alih kurang dari tunggakan, tindakan sitaan tidak dapat dilaksanakan dan Borang H mesti ditampalkan di tempat yang mudah dilihat di pegangan. Pihak berkuasa tempatan perlu meneruskan dengan tindakan sivil untuk mendapatkan kembali tunggakan kadar.

8 November 207, Vol., No. ISSN: XXXXXXXX Merujuk kepada kes Datuk Bandar Kuala Lumpur v. Cheang Kok Yuen [20] Mahkamah menolak permohonan Plaintif kerana Mahkamah menyatakan bahawa Plaintif telah mengeluarkan Borang E, F dan H tetapi tidak ada bukti bahawa pegawai Plaintif yang membuat inventori harta yang ditahan itu telah menyerahkan borang G kepada Defendan. Menurut pegawai Plaintif, beliau berpendapat bahawa nilai harta alih Defendan adalah lebih rendah daripada tunggakan itu dan tidak ada harta alih untuk ditahan dan disita sebelum beliau meneruskan untuk mengeluarkan Borang H. Di dalam kes ini, Plaintif telah memilih untuk meneruskan di bawah Seksyen 8 Akta Kerajaan Tempatan 976 apabila ia mengeluarkan Borang E, F dan H, tetapi ia tidak mengeluarkan Borang G. Oleh itu, Mahkamah berpendapat bahawa Plaintif telah tidak mematuhi sepenuhnya kehendak Seksyen 8 () dan (2), dan Seksyen 9 Akta Kerajaan tempatan 976. Oleh itu, Plaintif tidak dibenarkan untuk meneruskan dengan Perintah Jual di bawah Seksyen 5 Akta yang sama. Berdasarkan kes di atas, dilema pihak berkuasa tempatan adalah apabila nilaian harta alih kurang daripada tunggakan kadar dan tidak dapat meneruskan dengan tindakan penyitaan dan hanya boleh menuntut kembali tunggakan kadar melalui tindakan sivil. Disebabkan dilema ini, kredibiliti dan imej pihak berkuasa tempatan tercabar dan tercalar terutamanya di kalangan penduduk kerana seolaholah pihak berkuasa tempatan tidak mempunyai kuasa. Antara isu lain yang timbul semasa tindakan penguatkuasaan dijalankan adalah apabila pegangan tidak diduduki oleh pemunya pegangan dan pemunya pegangan tidak dapat dikesan. Sekiranya ini berlaku, pihak berkuasa tempatan tidak dibenarkan memasuki pegangan itu dan hanya boleh menampal Borang H. Disebabkan oleh masalah ini, pihak berkuasa tempatan perlu menanggung kos seperti logistik, makanan dan lainlain yang telah dibelanjakan ketika operasi. Dapat dikatakan di sini bahawa prosedur yang rumit dan remeh telah menghalang pihak berkuasa tempatan untuk menuntut tunggakan kadar. Tindakan untuk menuntut tunggakan kadar dihalang oleh Akta Had Masa 953 Apabila tindakan untuk menuntut tunggakan kadar gagal di bawah Seksyen 8 Akta Kerajaan Tempatan 976, pihak berkuasa tempatan perlu meneruskan dengan tindakan sivil mengikut Seksyen 5 Akta Kerajaan Tempatan 976. Jika selepas 6 tahun tindakan untuk menuntut tunggakan kadar baru hendak dimulakan, ianya akan dihalang oleh Akta Had Masa. Tindakan untuk menuntut tunggakan kadar yang dinyatakan di dalam Seksyen 8 Akta Kerajaan Tempatan, adalah tertakluk kepada Seksyen 6 () (d) Akta Had Masa 953. Di dalam kes Majlis Perbandaran Pulau Pinang lwn. Tropiland Sdn Bhd [2003] Defendan gagal menjelaskan tunggakan kadar berkenaan dengan harta yang dimiliki oleh Defendan bagi tempoh dari 0 April 993 hingga 3 Disember 999. Plaintif telah memulakan prosiding di bawah Seksyen 5 Akta Kerajaan tempatan 976 untuk mendapatkan kembali tunggakan kadar bersamasama dengan fee. Penolong Kanan Pendaftar memberi perintah untuk penahanan dan penjualan harta. Defendan merayu terhadap perintah itu atas alasan bahawa: (i) keseluruhan prosiding itu tidak sah kerana Plaintif menerima pakai prosedur yang salah; (Ii) tiada liabiliti kepada Defendan membayar amaun yang dituntut kerana beliau tidak menerima bil separuh tahun untuk penilaian bagi tempoh antara 993 dan 999; dan (iii) tuntutan itu dihalang oleh Akta Had Masa. Di dalam kes ini Mahkamah telah memutuskan untuk menolak rayuan Defendan

9 November 207, Vol., No. ISSN: XXXXXXXX kerana jumlah tunggakan kadar yang dinyatakan di dalam saman pemula adalah sebanyak RM835, Tunggakan tersebut bermula dari 0 April 993 sehingga 3 Disember 999 dan tindakan yang difailkan oleh Plaintif adalah pada 0 April Defendan telah membuat bayaran pada 29 Februari 2000 berjumlah RM579,6.27. Oleh itu, terdapat beberapa pembayaran oleh Defendan termasuk tuntutan bagi sebahagian daripada tahun 993. Selaras dengan Seksyen 26 Akta Had Masa 953, ianya akan bermula pada 29 Februari 2000 dan oleh itu tuntutan Plaintif tidak dihalang oleh had masa. Selain daripada halangan Akta Had Masa 953, pihak berkuasa tempatan tidak memulakan tindakan sivil kerana ada di antara jumlah tunggakan kadar adalah kecil. Kos sivil prosiding adalah tinggi dan melebihi jumlah tunggakan kadar yang ada. Sebagai contoh, kos saman sivil bermula dari memfailkan writ saman sehingga kepada penghakiman adalah lebih daripada seribu lima ratus ringgit manakala tunggakan kadar hanyalah seribu ringgit. Seterusnya, apabila pihak berkuasa tempatan mula melaksanakan tuntutan tunggakan kadar melalui tindakan sivil, ianya dihalang oleh Akta Had Masa 953. Oleh itu, pihak berkuasa tempatan tidak mempunyai pilihan lain melainkan membuat hapus kira ke atas tunggakan kadar. Pegawai Pihak Berkuasa Tempatan kurang memahami tindakan dan prosedur di dalam menuntut tunggakan kadar Jadual 2 menunjukkan soalansoalan yang ditanyakan di dalam borang soal selidik dan telah dibahagikan kepada 0 item mengikut tema, manakala jawapan responden adalah seperti di dalam Jadual 3. Jadual 2: Senarai Soalan Item Soalan. Kadar hendaklah dibayar dua kali untuk tempoh satu tahun iaitu pada bulan Januari dan Julai 2. Kadar akan dianggap sebagai tunggakan jika masih belum dibayar pada akhir bulan Februari dan Ogos 3. Adakah anda bersetuju jika penalti dikenakan kepada pemunya pegangan jika lewat jelaskan kadar?. Notis E boleh diserahkan secara serahan tangan dan bukannya melalui pos 5. Notis E perlu diserahkan kepada pemunya pegangan. Adakah penyewa atau penghuni dapat menerima Notis E bagi pihak pemunya pegangan? 6. Borang F adalah waran tahanan yang membolehkan pihak berkuasa tempatan menyita harta alih. Semasa sitaan, Borang F perlu diserahkan kepada pemunya pegangan. Adakah anda bersetuju dengan kenyataan ini? 7. Borang G adalah satu inventori yang digunakan untuk merekodkan harta alih yang telah disita. Semasa sitaan Borang G mesti diserahkan kepada pemunya pegangan walaupun harta alih tidak mencukupi untuk disita. Adakah anda bersetuju dengan kenyataan ini? 8. Semasa sitaan, didapati harta alih tidak mencukupi untuk disita dan pemunya pegangan tiada pada masa itu. Borang H tidak diserahkan kepada pemunya pegangan tetapi dilekatkan di tempat yang mudah dilihat di pegangan. Adakah anda bersetuju dengan kenyataan ini? 9. Pihak berkuasa tempatan hanya mempunyai ENAM (6) tahun sahaja untuk menuntut tunggakan kadar melalui tindakan sivil. Adakah anda bersetuju dengan kenyataan ini? 0. Pihak berkuasa tempatan mempunyai kuasa untuk mengkompaun penjual, pembeli dan waris si mati sekiranya gagal membuat pindah milik. Adakah anda bersetuju dengan kenyataan ini?

10 November 207, Vol., No. ISSN: XXXXXXXX Jadual 3 menunjukkan pemahaman responden mengenai tindakan dan prosedur untuk menuntut tunggakan kadar. Terdapat 0 item yang telah ditanyakan di dalam borang soal selidik. Berikut adalah penjadualan silang antara pegawai undangundang, pegawai penilaian dan akauntan berkenaan dengan tindakan dan prosedur tuntutan tunggakan kadar seperti yang diperuntukkan di dalam Akta Kerajaan Tempatan 976. Jadual 3: Penjadualan silang antara responden berkenaan tindakan dan prosedur tuntutan tunggakan kadar seperti yang diperuntukkan di dalam Akta Kerajaan Tempatan 976. Item Pekerjaan Jawapan. Pegawai Setuju Tidak Pasti Tidak Setuju 3 (92.9%) 3 (92.9%) (00%) Jumlah Pegawai (7.%) (7.%) (00%) 2 (85.7%) 3 (92.9%) (7.%) Jumlah Pegawai 3 (92.9%) (00%) (00%) (7.%) (7.%) (7.%) Jumlah. Pegawai (00%) 2 (85.7%) (00%) (7.%) Jumlah 0 5. Pegawai 3 (92.9%) 0 (7.%) 3 (92.9%) (7.%) (7.%) (7.%)

11 November 207, Vol., No. ISSN: XXXXXXXX Item Pekerjaan Jawapan Setuju Tidak Pasti Tidak Setuju Jumlah Pegawai 8 (57.%) (78.6%) 3 (92.9%) (7.%) Jumlah Pegawai 6 (2.9%) 2 (.3%) (7.%) 3 (2.%) 8 (57.%) (78.6%) (7.%) (7.%) Jumlah Pegawai 0 (7.%) 2 (.3%) 2 (.3%) 9 (6.3%) 6 (2.9%) 7 (50.0%) (7.%) 5 (35.7%) 3 (2.%) Jumlah Pegawai 0. Pegawai 7 (50.0%) 5 (35.7%) 3 (2.%) 7 (50.0%) 5 (35.7%) 6 (2.9%) Jumlah (6.3%) 9 (6.3%) 5 (35.7%) 3 (2.%) 5 (35.7%) Jumlah (35.7%) 2 (.3%) Jadual 3 menunjukkan pemahaman responden mengenai tindakan dan prosedur untuk menuntut tunggakan kadar. Setiap item yang ditanyakan adalah merupakan tindakan dan prosedur yang perlu dipatuhi oleh pihak berkuasa tempatan di dalam menuntut tunggakan kadar. Oleh itu, berdasarkan data ini dapat disimpulkan bahawa pegawai di pihak berkuasa

12 November 207, Vol., No. ISSN: XXXXXXXX tempatan masih lagi kurangan pengetahuan dan tidak memahami prosedur untuk menuntut tunggakan kadar. Kesimpulan Berdasarkan perbincangan di atas, jelas terdapat peruntukan undangundang yang menghalang pihak berkuasa tempatan di dalam menuntut tunggakan kadar. Selain itu, pegawai pihak berkuasa tempatan juga didapati kurang pengetahuan mengenai prosedur dan undangundang di dalam menuntut tunggakan kadar. Peranan pegawai pihak berkuasa tempatan adalah sangat penting seperti yang dinyatakan oleh Yaacob dan Abas (20) kerana penyampaian perkhidmatan adalah melibatkan interaksi antara pekerja dan pelanggan dan proses penyampaian perkhidmatan haruslah disesuaikan untuk memenuhi keperluan pelanggan tetapi hendaklah dalam rangka kerja pihak berkuasa tempatan itu sendiri. Adalah penting untuk meningkatkan perkhidmatan kepada orang ramai terutamanya di peringkat kerajaan tempatan. Pegawai pihak berkuasa tempatan mestilah menunjukkan kualiti yang baik, berkemahiran dan mempunyai nilai moral dan etika kerja yang positif supaya ia boleh meningkatkan keberkesanan, kecekapan dan produktiviti organisasi kerajaan tempatan. Selain daripada itu, kerajaan tempatan harus lebih proaktif untuk mengukuhkan, memperbaiki dan membuat pindaan kepada Akta yang digunapakai sekarang iaitu Akta Kerajaan Tempatan 976, supaya ianya lebih komprehensif dan sesuai dengan amalan semasa atau setara dengan negara lain seperti United Kingdom di dalam pelaksanaan kadar. Oleh itu, untuk memastikan pihak berkuasa tempatan dapat menyampaikan perkhidmatan yang baik kepada orang ramai dan penduduk, semua unit di pentadbiran pihak berkuasa tempatan perlu komited untuk menuntut tunggakan kadar. Adalah sukar untuk mencapai tunggakan sifar kadar jika terdapat kepincangan pentadbiran di kerajaan tempatan. Penyelidikan dan pemerhatian di peringkat kerajaan negeri dan persekutuan lebih banyak dijalankan berbanding kerajaan tempatan di mana penyelidikan empirikal tidak banyak dilakukan. Penyelidikan lebih tertumpu kepada pembaharuan, kepimpinan, kuasa dan politik kerajaan tempatan. Justeru, maklumat dan data terperinci mengenai keberkesanan dan jumlah tunggakan kadar adalah terbatas. Sehubungan itu, keperluan untuk menjalankan penyelidikan berhubung aspek keberkesanan, kecekapan, produktiviti serta sistem penyampaian perkhidmatan yang lebih baik bagi pentadbiran kerajaan tempatan adalah penting. Hasil kajian ini dapat dirumuskan bahawa halangan undangundang di dalam menuntut tunggakan kadar perlu diberikan lebih banyak perhatian. Ini kerana penyelidik yakin bahawa pihak berkuasa tempatan dapat memberikan perkhidmatan yang lebih baik kepada orang ramai jika pembayar kadar juga memberi kerjasama dan memenuhi kewajipan mereka untuk menjelaskan kadar kepada pihak berkuasa tempatan.

13 November 207, Vol., No. ISSN: XXXXXXXX Corresponding Author Zainal Amin Ayub, Associate Professor, School of Law, Universiti Utara Malaysia, 0600 Sintok, Kedah Darul Aman, Malaysia. address: Rujukan Birn, R., Hague, P., & Vangelder, P. (990). A Handbook of Market Research Techniques. London: Kogen Page Limited. Datuk Bandar Kuala Lumpur v. Cheang Kok Yuen, LNS 2 (20) Hussain, A.A. & Brahim, M. (2006). Administrative Modernization in the Malaysian Local Government: A Study in Promoting Efficiency, Effectiveness and Productivity. Pertanika J. Soc. Sci. & Hum. (): 562 Kuala Lumpur City Hall v. Govindasamy Suppiah, LNS 5 (990). Limitation Act 953 of Malaysia. Local Government Act 976 of Malaysia. Low, C. "DBKL All Out To Collect Arrears," The Star Online, May 23, 2008, [accessed on October, 207]. Majlis Bandaraya Melaka Bersejarah v. Eyo Li Sdn Bhd, CLJ 733 (20). Majlis Perbandaran Pulau Pinang v. Tropiland Sdn Bhd, 8 CLJ 329 (2003). Majlis Perbandaran Pulau Pinang v. Datuk Krishna Kumar Tn Sharma, CLJ 39 (999). Okafor, J. (200). Local government financial autonomy in Nigeria: The State Joint Local Government Account. Commonwealth Journal of Local Governance, Issue 6. Pawi, S., Yusoff, W. Z. W., Martin, D., & Shafie, F. (20). Property Tax Management Model of Local Authorities in Malaysia. Chinese Business Review, 0(). Shalimar Malay PC v Majlis Daerah Kuala Selangor, 0 CLJ 766 (205). Tayib, M. (998). The Determinants of Assessment Tax Collection: The Malaysian Local Authority Experience, PhD diss., University of Glamorgan. Yaacob, Z., & Abas, Z. (20). The effect of intensity of quality management on customer satisfaction. International journal of business and society, 2(2), 69. Yaqin, A. (2007). Legal Research and Writing. Petaling Jaya: LexisNexis.

14 November 207, Vol., No. ISSN: XXXXXXXX Zahari, A.R. (99). Memahami Kerajaan Tempatan di Malaysia. Petaling Jaya: Penerbit Fajar Bakti Sdn Bhd.