Lewe na n Kind se dood

Transcription

1

2 Lewe na n Kind se dood Drie Paramedici en 2 pasiënte sterf toe ambulans onder n steenkoolvragmotor inry. Mariska was toegewyd aan haar beroep as Paramedikus en aan die einde was dit haar roeping wat haar lewe geëis het. Geskryf deur: Loretta Vosloo Hierdie boek sal u nie net help om die afsterwe van u kind of geliefdes te verwerk nie, maar sal u ook bemoedig om weer op te staan en aan te gaan met u lewe. Psalm 94:17-19: As die HERE vir my nie n hulp was nie, dan het my siel gou in die stilte gewoon. As ek dink: My voet wankel dan ondersteun u goedertierenheid my, o HERE! As my gedagtes binne-in my vermenigvuldig, dan verkwik u vertroostinge my siel. Die doel met die skrywe van hierdie boek is: Sodat ek diegene wat deur allerhande verdrukkinge, smarte en verdriet gaan, kan troos met dieselfde vertroosting waarmee ek self deur God getroos was. 2 Korintïers 1:3-5: Geseënd is die God en Vader van onse Here Jesus Christus, die Vader van ontferminge en die God van alle vertroosting, wat ons troos in al ons verdrukking, sodat ons die wat in allerhande verdrukking is, kan troos deur die vertroosting waarmee ons self deur God getroos word. Want soos die lyde van Christus oorvloedig is in ons, so is ons troos ook oorvloedig deur Christus. [2]

3 Hierdie Boek word opgedra ter Nagedagtenis aan die volgende persone wat in die ongeluk gesterf het: Deon Cohen CCA wat hoof was by ER24 Secunda. Mariska De Noon ANA Rudolph George BAA Mev. Christina Olivier Pasiënt Mnr. Ferdinand Van Niekerk Pasiënt Erkenning word gegee: Dankie aan my Hemelse Vader, wat daar was toe ek van my dogter moes afskeid neem en my nie n enkele oomblik alleen gelaat het met die verwerking van haar afsterwe nie. Here, was dit nie vir U nie, het my siel gou in stilte gewoon, afgesny sonder hoop vir die toekoms! Daar is nie woorde om vir my man, Dawie en my dogter Anja, dankie te kan sê dat ons almal in die tyd van ons grootste nood en diepste hartseer, nog steeds bymekaar gestaan het nie. Ons het nie weggedryf van mekaar af nie, maar saam gestaan om hierdie geweldige storm die hoof te bied. Dankie Anja dat jy hierdie boek geredigeer het. Dankie Helen, dat jy vir my toestemming gegee het om dele uit jou boek aan te haal. Dit het nie net die wêreld vir my beteken nie, maar ek glo ook dat ons getuienis saam n eenheid bring vir die genesing van baie kosbare siele soos jou boek alreeds in die verlede vir baie gedoen het. Weereens baie, baie dankie. Nooit weer skram jy weg van n ander se bloeiende wonde nie, want jy weet wat ander se troos vir jou beteken het. Potpourri uit Pyn geskryf deur Helen du Plessis. [3]

4 Gebed vir die publikasie van hierdie boek: Gee vlerke aan my woorde Here. Mag hulle saggies gaan sit op die takke van mense se gedagtes, Hulle buig voor die winde van U wil. Mag hulle hoop vlieg om alle mense aan te raak, Laag genoeg om n briesie van soete aanmoediging oor die honger en soekende siel na U waarheid te laat kom. Gee vlerke aan my woorde, Here. Mag hulle vinnig en ver vlieg, oppad na mense se harte. Gee vlerke aan my woorde Here! Onderskrywing van Boek Toe Loretta my gevra het om haar boek te proeflees, het ek dit soos n tesis aangepak. Maar ek het gou agtergekom, dat dit nie maar net nog n boek is oor innerlike genesing nie. Hierdie vrou het iets beleef met die afsterwe van haar jong getroude dogter, wat duisende ouers regoor die werêld beleef. Die Heilige Gees het haar op n bonatuurlike manier gehelp om hierdie seer te verwerk en te oorkom, sodat sy vandag sterker in die Here staan as ooit. Ek het self in 1983 n dogtertjie van sewe jaar oud in n motorongeluk verloor. Hierdie getuienis van Loretta het my na al hierdie jare gehelp om volkome genesing in my persoonlik lewe te ervaar. Dit het my opnuut weer die waarde van n getuienis laat verstaan, want daar is krag in ons getuienisse om te oorwin. Hierdie boek is n getuienis tot oorwinning vir elkeen wat oor die verlies van n kind of naasbestaande treur. Jy hoef nie stukkend te bly nie. In hierdie baie persoonlike, stap vir stap verhandeling, gaan Loretta jou help om jou seer te verwerk en te oorkom en sterker as ooit in die Here te staan. Prof. J. Barnard. DD. PHD. Roepersfontein, Kriel. [4]

5 Liewe Leser indien ons nie self hierdie pad van dood van n geliefde al gestap het nie en nog nie by n graf van n geliefde kind gestaan het nie, sal ons nooit die ware pyn en hartseer hiervan ken of selfs verstaan nie. In hierdie boek het die skrywer, daarin geslaag om jou deel te maak van haar reis na volkome herstel, deur hierdie moeilike tyd na haar dogter se dood. Hul pyn en hartseer kan jy voel en huil selfs met tye saam met hulle. Maar die mees wonderlikste deel van die boek wat tot my gespreek het, is haar standvastige geloof en vertroue in God as haar Vader! Met hierdie skrywe leer Loretta ons om onvoorwaardelik op God te vertrou. Veral in die tyd wat volg na n geliefde se dood wat na aan jou hart is. Wat n merkwaardige voorbeeld stel sy vir ons almal, deur altyd op God ons Vader te vertrou en net vas te hou aan die feit dat Hy in ons elke dag lewe teenwoordig is en ons nooit sal begewe of verlaat nie. Pastoor Melinda Smith. Hierdie boek is huidiglik net in drukvorm beskikbaar. As u belangstel om hom te bekom, bestel hom asseblief op my boeke blad. [5]

6 INHOUDSOPGAWE: VOORWOORD Hoofstuk 1: Ons hou bruilof. Hoofstuk 2: Mariska se uurglas op aarde loop leeg. Hoofstuk 3: Maak toe jou oë en gaan op reis. Hoofstuk 4: Laaste huldeblyk aan Mariska en haar kollegas. Hoofstuk 5: Hoeveel seer kan een hart dra? Hoofstuk 6: Waar is my kind dan nou Here? Hoofstuk 7: By Jesus se voete. Hoofstuk 8: Hartseer is soos n reis. Hoofstuk 9: Daar is lewe na n kind se dood. Hoofstuk 10: Soos n mosseltjie aan n rots. Hoofstuk 11: Moenie bitter word nie, word liewer beter. Hoofstuk 12: Dan Dank ons U vir U goedheid Gawe van n nuwe dag. Laaste woorde van bemoediging om te help met die rouproses. Biografie van Skrywer. [6]

7 VOORWOORD Niemand dink ooit daaraan dat daar dalk n dag in jou lewe sal aanbreek, waarop jy nie voorbereid sal wees nie. n Dag waar jy jouself dalk sal bevind voor n oop graf, waar jy afkyk op jou geliefde kind se kis, spierwit staal, waarin net haar liggaamlike oorskot lê? NEE! Nie in my wildste drome of gedagtes het ek dit ooit kon dink of het ek dit vir een oomblik gevrees nie. Dit het net gebeur...uit die bloute het die nuus op ons toegesak...ons oorval sonder enige waarskuwing. Mariska, ons jongste dogter sterf onverwags op die ouderdom van 26 jaar, die 19de April 2008, net n skrale ses weke na haar troudag en in die fleur van haar lewe. Maar wag...kom ek neem u eers terug na haar geboortedag toe die dag wat later n beroemde dag in die wêreld se geskiedenis sou word, die 11de September Haar Pappa moes spesiale verlof by die weermag verkry om betyds te kon wees vir haar geboorte in Witbank Hospitaal. Ek het altyd gespog dat sy my ou sneeubabatjie was, dit het die 10de September heerlik gesneeu en op die 11de, terwyl die sneeu besig was om te smelt, is sy met n keisersnee gebore. Sy was so n pragtige en gesonde baba. Haar suster Anja, was toe al amper twee jaar oud. Saam het hierdie twee dogtertjies, sorgelose kinderdae in Witbank beleef as kleuters. Ons verhuis Kriel toe waar sy haar skoolloopbaan begin en voltooi het. Sy was n redelike stil kind wat op haar eie manier skool benader het. Sy slaag Matriek deur baie gebede en in die begin van die jaar 2000 het sy haar eie lewe begin, deur na kinders om te sien in Duitsland (Au Pair). Daar het ek die voorreg geniet om haar verjaarsdag saam met haar te vier! Vir twee weke het ons heerlik gekuier en dele van Duitsland besigtig. Vandag is dit maar slegs een van my mooi herhinneringe wat ek in my hart saam met my ronddra. When someone you love becomes n memory, the memory becomes a treasure... Terug in Suid-Afrika besluit sy toe om n kursus te voltooi as n Basiese Ambulans Assistent (BAA) om sodoende by die Ambulans Dienste te kon aansluit. Sy het haar roeping in die lewe gevind Dit was absoluut haar passie om mense in nood te kon help en sy sou niks ontsien om n lewe te probeer red nie. [7]

8 Toe sy nog by ons in Kriel woonagtig was, was daar eendag n baie ernstige geval - n Mnr. Pieter Honeyborne, was deur n swerm bye aangeval en omdat hy allergies vir bysteke was, kon hy nie asem kry nie! Hulle moes dringend gaan help! Hy word opgeneem in n mynkliniek, waar Mariska minute later arriveer. Toe sy verneem dat Mnr. Honeyborne se hart alreeds gaan staan het, het sy die kliniek binnegestorm om te kyk of sy dalk nog sy lewe kon red. Beeld Koerant het n artikel oor die voorval geskryf en Bella, Mnr. Honeyborne se vrou, vertel aan hulle die volgende: Sy t soos Spiderman op my man se borskas neergesak en hom met die vuis op die bors geslaan om sy hart weer aan die klop te kry! Sy t toe ook gesê dat Pieter se hart baie swak geklop het en dat Mariska voortdurend hartmasering moes toepas, sodat sy hart nie weer sou gaan staan voordat daar nie verdere hulp opgedaag het nie. As dit nie vir haar en die suster van die kliniek was nie, was my man vandag dood. Sy ontmoet haar man, Gert de Noon, in Secunda - Hy was n medekolega en hulle het op daardie stadium altwee vir die Ambulans Dienste gewerk. Sy het baie goed gevorder en later besluit om verder te gaan kwalifiseer as n Ambulans Noodsorg Assistent (ANA). Baie keer was ek die oor wat geluister het wanneer sy met hartseer in haar oë vertel het van die traumatiese tonele waarop sy afgekom het. Sy veg verwoed vir n man se lewe wat van n bakkie afgeval het en sy kniel langs hom in sy bloed om sy lewe te probeer red...wanneer n pappa per ongeluk sy ou dogtertjie raakry, veg hulle almal saam teen die dood, in die noodafdeling van n hospitaal om haar lewe te probeer red...maar herlaas...hulle poging is tervergeefs en in magteloosheid kan hulle haar maar net laat gaan, terwyl hulle, hulle trane afvee... [8]

9 Geen dood kan die liefde oorwin nie Wie ken die end of die begin? Mariska Vosloo de Noon: Gebore: 11 September 1981 Oorlede: 19 April 2008 [9]

10 Mariska Met liefde geskryf deur Zeresa van der Linde Pragtige jong vrou Met sorgsame trou Versorg man en vrou Totdat God bepaal Hy self kom haar haal... Op aarde was haar lewe gesien As die pragtige knop van n roos: In volle blom, In lieflike glorie Tot eer van haar Vader Wat sê in Sy Woord: Geen haar sal val Sonder Sy wete! Nou staan daar n kruis As stil getuie: Sy is na haar Vader se huis... [10]

11 Mariska Geskryf deur Lizzy She was Unique, A radiant light was she, In darkness she shone her bright light. Words never came easy, But love was in her so easily. Love come from her heart For her work and the people she loved most. As fresh as the water lilly Her fragrance was sweet, Her fountain touched lives of people, That gave life and hope To many families around her. She was the inspiration of life, The brightest star shining in the darkest night. God was her strength and wisdom, In everyting she did. Her passion was for God who loves her very much! [11]

12 Hoofstuk 1 Génesis 2:24 Daarom sal die man sy vader en moeder verlaat en sy vrou aankleef. En hulle sal een vlees wees. Ons hou bruilof Mariska wou op haar geliefde Pappa se verjaarsdag trou die 8ste Maart Ons begin al n jaar voor die troue met die voorbereidings vir hierdie wonderlike dag. Sy het haar eie idees en ma moet hulle almal uitvoer. Van die mooi organza vlinder tafeldoeke tot by die troukoek wat uit kolwyntjies met eetbare vlinders bo-op bestaan het. Ek maak van alles n gebedsaak en so voorsien die Meester in al ons behoeftes om van die dag, n reuse sukses te maak. Die pragtige Edelweiss Landgoed net buite Pretoria was prentjie mooi, van die Kapel tot die onthaalsaal wat ongeveer n 100 gaste kan onthaal. Die versier van die onthaalsaal was groot pret en almal sit hand by, van die saal se mooi maak tot by die rangskik van die blomme. Die (CCA) van die ER-ambulans dienste in Secunda, Deon Cohen (hy sterf saam met haar in die ambulans ongeluk) en sy pragtige vroutjie, Gladys Cohen, sit ook hand by en daardie dag leer ek hulle werklik ken, vriendelik en hulpvaardige mense. Haar troudag is n lieflike dag met heerlike sonskyn, gevul met geluk en vreugde. Alles is gereed en dis tyd om die bruid voor te berei vir haar groot dag. Dis tyd om te gaan aantrek! Dit gaan maar woes, sussie grimeer nog toe wou die fotograaf al foto s neem. Anja moes maar in die groot klerekas gaan aantrek terwyl daar foto s geneem word. Soos alle Bruide lyk Mariska pragtig, getooi in haar spierwit trourok en toebehore. Toe ek die dag kwalifiseer as pastoor, neem ek myself voor om so gou moontlik my troulisensie te bekom, sodat ek eendag my eie dogters in die huwelik kon bevestig. Ek berei myself emosioneel goed voor, sodat ek nie dalk n traan stort terwyl ek haar in die eg verbind nie. Gewoonlik sit n ma in die banke waar sy die trane kan wegpink, sy staan nie voor op die kansel om haar pragtige dogter in die eg te verbind nie. Maar die [12]

13 Here help my mooi en ek verklaar my dogter en haar man wettiglik getroud, Mnr en Mev Gert de Noon. Dawid se oudste suster, Barbara, skryf n gedig wat geïnspireer word deur Jessica, haar kleindogter: Hierdie gedig beskryf Mariska as n Bruid treffend: Vir Mariska Geskryf deur Barbara Els. Stralend en beeldskoon het sy daar gestaan, Sy lyk net soos n swaan het klein Jessie gesê, toe sy haar hand op haar bruidegom lê. Nooit, ooit sou ons kon raai dat daardie liefling-bruid so fraai so gou van ons weg sou gaan om langs haar Hemelse Bruidegom te staan. Sy is nou n engel sê klein Jessica En ons lag deur ons trane want ons weet sy is in die arms van haar Hemelse Pa. Mag ons deur die treur en onthou mekaar in Jesus-liefde toevou. Laat die opregtheid van hierdie kind ons herinner ons sal mekaar weer vind Eendag by ons Hemel Heer as Hy ons ontvang met Sy oë so teer. Later sou ek eers besef dat sy haarself daardie dag voorberei het vir haar aardse bruidegom, maar net ses weke later moes sy reg wees om haar Hemelse Bruidegom te ontmoet. Die lied wat betowerend in die agtergrond speel terwyl sy haar bruidegom tegemoet loop (waaroor ek later meer sal vertel), was eers die troumars by haar troue, maar later sou dit haar dodemars by haar begrafnis word. Die volgende oggend geniet ons saam ontbyt voordat hulle op hulle wittebrood vertrek. Ons was self oppad see toe vir n welverdiende [13]

14 vakansie na die groot bruilofsfees. Voor hulle vertrek kyk sy my vas in die oë en met n intense uitdrukking in haar mooi grysblou oë, vra sy: Hoekom het mamma dan nie gehuil toe jy my gister getrou het nie? Ek is eers stomgeslaan, maar ek verseker haar dat ek geen rede gehad het om te huil nie, want ek was bly dat sy getrou het met die man wat sy liefhet. Min wetend dat ek presies ses weke later oor my geliefde dogter sou begin huil soos ek nog nooit tevore in my lewe gehuil het nie. Omdat haar man net vir n week verlof kon kry, gee hy ons die vergunnig dat Mariska na hulle wittebrood, by ons kon aansluit vir die res van ons vakansie. Ons het heerlike dae en baie pret saam as n gesin geniet. Sy en haar sussie Anja, lag en gesels vir ure aaneen op die woonstel se balkon wat uitkyk oor die lieflike blou see, met branders wat aanhoudend breek en terug trek. Min wetend dat dit ons laaste vakansie saam as n gesin sou wees. Dis ook een van daardie herinneringe wat nou vir ons van onskatbare waarde is. Te gou keer alles terug na normaal en die lewe gaan aan. Die 9de April, 10 dae voor die ongeluk, sou dit die laaste keer wees wat ek my dogter lewendig sou sien. Wat n vreemde gesprek het ons nie gevoer nie, sou ek later dink. Wanneer hulle n ou ruskansie tussen oproepe gehad het, het hulle altyd iets te drinke by die Sasol Motorhawe in Secunda gaan kry. Sy en Deon, haar mede-kollega wat saam met haar sou sterf, het hulle kommer teenoor mekaar uitgespreek oor hoe hulle sou reageer, as van hulle geliefdes slagoffers in n motorongeluk sou wees. Deon was getroud met Gladys en hulle het drie pragtige kinders, wat almal in die laerskool was. Hulle emosies het hoog geloop gedurende hulle saampraat en in stilte het hulle die trane weggeveë. Min wetend dat hulle geliefdes, slagoffers van hulle dood sou word. Dadelik het ek haar gerusgestel deur te sê dat sy haar nie onnodig oor ons moet bekommer nie. Ek het haar mooi gevra om nie toe te laat dat haar werk, onnodige angs en spanning in haar gemoed veroorsaak, deur haar oor ons te bekommer nie. Ek het haar verseker dat ek haar baie liefhet en dat ek altyd daar vir haar sou wees as sy my nodig het. Ek het haar gegroet en styf teen my vasgedruk. Dit was vir my n voorreg om haar by te staan, in wat sou blyk die laaste geleentheid te wees! [14]

15 Hoofstuk 2 Yet the rose has one powerful virtue to boast. Above all the flowers of the field: When its leaves are dead, And fine colours are lost, Still how sweet a perfume it will yield! Isaac Watts. Mariska se uurglas op aarde loop leeg Prediker 3:1-2 & 12:6-7 Alles het sy bepaalde uur en vir elke saak onder die hemel is daar n tyd: n tyd om gebore te word en n tyd om te sterwe...voordat die silwerdraad verwyder word en die goue oliekruik stukkend val en die kruik by die fontein gebreek word en die wiel stukkend in die put val en die stof na die aarde terugkeer soos dit gewees het, en die gees na God terugkeer wat dit gegee het. Die naweek van die 19de April 2008 het begin soos enige ander naweek. Anja en haar vriend Martin het die naweek vir ons kom kuier, ons wou dit n familie naweek maak maar Gert en Mariska het ongelukkig gewerk. Donderdag die 17de April was die laaste keer dat ek met my dogter oor die telefoon sou gesels en na haar stem sou luister. Martin het vir Anja n pragtige baba hondjie, n Husky gekoop en ons het omtrent die hondjie geniet met sy blou, blou ogies. Ons kuier heerlik tot laat in die nag maar later besluit my man Dawie, om bed se kant toe te staan en so teen 11 uur se kant besluit ek ook om te gaan inkruip. Anja volg my na die slaapkamer en dankie Here dat sy daar was en nie in die stad waar sy gewoon het nie. Toe ek my voete in die kamer sit, lui Dawid se selfoon Dis die oproep wat baie ouers vrees en wat geen ouer wil ontvang nie. Aan die uitdrukking op sy gesig kon ek dadelik sien dat daar groot fout was. Dis Gertjie, Mariska se man: Mariska was in n ongeluk en hulle probeer haar lewe red! Ek het al te goed geweet wat resuscitate beteken - Sy het dit al so baie in die verlede self gedoen, wanneer pasiënte besig was om te sterf en nou nou was sy self die sterwende pasiënt! Dit dring tot my deur...my kind is besig om te sterf! [15]

16 Tog sak daar n vreemde klamte oor my toe soos ek dit nog nooit in my hele lewe ervaar het nie so asof die Here my self toevou in n in sagte kombers van vrede Sy kalmte...wat net Hy kan gee in nood omstandighede. Kom ons bid eers! roep ek uit! Tot vandag toe kan ek nie onthou wat ons gebid het nie, maar ek het geweet ons het God nou baie nodig gehad, dringend nodig! Hierdie is n noodgeval Here, help ons asb! Ek help my man aantrek, Anja is in n toestand van skok. Ons almal was, maar ons hanteer dit elkeen op sy eie manier. Die rit na die Medi-kliniek in Secunda, ongeveer 45km van ons af, gaan in n oogwink verby. Vandat ek in die voertuig klim, bel ek al my vriendinne om saam te bid. Ek hou self nie vir een oomblik op om te bid nie, alles is glas helder en ek weet presies wat om te doen. Agterna sê Martin, Anja se vriend, dat hy nog nooit in sy lewe iemand so hoor bid het nie. Ek hoor dat Dawid met sy tweeling broer Micheal, oor die selfoon praat: Boetie wat moet ek nou doen? Sy stem is rou en desperaat. Ons arriveer by die hospitaal se noodafdeling. Toe my man stilhou spring ek en Anja dadelik uit en hardloop na die ingang. Ek sien n klomp van die Ambulans personeel rondstaan voor die hospitaal se ingang. Gertjie kom uitgehardloop met uitgestrekte arms en skree: Sy s nou net dood. Ek het vir hulle gesê hulle moet ophou om te resuscitate...hy wil my in sy arms toevou, maar ek keer hom van my af weg Anja val in sy arms en huil vreeslik. Ek hardloop verby almal en val in die teerpad neer met my arms omhoog na die hemel uitgestrek. Ek hoor myself hardop sê: Lord I trust You, I still believe in You, I love You and forever I will praise and worship You! Iemand skryf die volgende woorde: God has a reason for allowing things to happen. We may never understand His wisdom, but we simply have to trust His will. Toe ek opkyk is almal weg. Verdwaas staan ek op om my man en kind te gaan soek. Ons elkeen reageer verskillend op hierdie skokkende nuus. Ek stap terug by die hospitaal in en aan my regterkant sien ek n deur. Die gordyne is toegetrek rondom n bed, ek vat die gordyne weg. Daar lê sy..my geliefde dogter in haar rooi ambulans klere. My oog vang n groot plas bloed op die vloer, wat reg onder haar kop lê Ek laat val die gordyn en draai om. [16]

17 Waar is my man en dogter dan? Ek vind hulle by die ontvangs. Ons almal is in n vreeslike toestand van skok. Ons kry inspuitings en almal probeer troos. Familie en vriende word in kennis gestel Dit voel asof ons droom Dis net n nagmerrie Ons sal netnou wakker word en dan sal alles weer normaal wees, troos ek myself. Hulle maak haar skoon sodat ons kan afskeid neem. Maar ek het haar al klaar gesien! Ons loop in die kamer in en ek gaan langs haar staan. Dis my jongste wat hier lê Is sy regtig dood? Sy lyk dan so rustig n Kombers is tot by haar nek opgetrek. Ek vryf met my hand oor haar lyf terwyl ek haar naam aanhoudend uitroep en ek soen haar op haar voorkop. Ek sien haar lang hare wat los hang Vol bloed. Moenie oor haar hare vryf nie, dis deurdrenk met bloed dink ek. Anja vat aan haar sussie se hand wat nou koud geword het en sy buk ook af om haar kleinsus op die voorkop te soen. Dawid neem ook afskeid van sy dogter. Stil op sy manier, sonder om iets te sê. Almal verlaat die vertrek maar ek bly staan. Die volgende oomblik kom twee van my vriendinne ingestap Bettie Liewe Bettie, een van my beste vriendinne en Hanna, Dr. Nico Coetzer van Roepersfontein gemeente in Kriel, se vrou. Bettie, sy is dood Is al wat ek kon uitkry. Later sou hulle my vertel hoe ek gebid het en van die wonderlike vrede wat hulle in die vertrek ervaar het. n Geweldige naarheid oorval my dis die nagevolge van die skokkende nuus op my liggaam. Dawid sien om na Gertjie, hy s gebroke Hy wou dan nog saam met haar oud geword het Maar nou, na net n skrale ses weke van getroud wees Is hy n wewenaar. Ag, Here wat gaan van hom word? (Hy het in die huwelik getree met Violet en hulle het twee seuns, Basie, Violet se seun en hulle het saam n pragtige baba seuntjie ryker geword, Gertjie, van net n jaar oud.) My swaer, Micheal en sy vrou Rinda, sluit by ons aan. Ek ry saam met hulle terug huis toe. Teen haar bors huil ek onophoudelik. Dankie skoonsus dat jy daar was toe ek jou die nodigste gehad het. By die huis gekom, tel ek n foto van Mariska op, ek druk dit styf teen my hart vas en loop kamer toe. My sussie Susan, en haar man Dick, daag ook op. Hy het self al twee dogters aan die dood afgestaan en hy weet hoe ek voel. Sy voel vir my, [17]

18 my dierbare sussie Ek kan dit in haar oë sien Maar daar is nie woorde nie Sy probeer haar bes om my by te staan en te troos. Die volgende oggend toe ek wakker word, huil ek net Dis nog nie n werklikheid nie en ek is in n waas van pyn en smart My hart pyn fisies van gebrokenheid. Ek dink: Dis hoe Maria, Jesus se moeder en derduisende ander moeders voor my moes gevoel het, toe hulle hulle kinders verloor het Want daar staan geskrywe: In Lukas 2:34-35: En Símeon het hulle geseën en aan Maria, sy moeder, gesê: Kyk, hierdie Kind is bestem tot n val en n opstanding van baie in Israel en tot n teken wat weerspreek sal word - ja, n swaard sal deur jou eie siel gaan.. I Have a bad pain in my chest and I wonder if hearts really break? Carol Kruckerberg. NO MATTER Geskryf deur Lizzy No matter where you are No matter what you do No matter where you go God is always there beside you He will pick up the broken pieces Put it together... He will lift you up on eagles wings, when you are feeling down He will listen when you need someone to talk to... When you need a word of advice or encouragement, He will give just the right answer to all your problems. God Is the very best Friend you can trust or have He Will never let you down God Is a friend all year round Love Him and appreciate His Love Your true Friend The Lord [18]

19 Hoofstuk 3 The moment we start to live, we begin to die. Death is the end of dying, not the end of living! Maak toe jou oë en gaan op reis Prediker 7:1 - The day you die is better than the day you are born. When a parent dies, you lose your past; when a child dies, you lose your future. Dis Sondag die eerste dag sonder my kind Mariska, op hierdie aarde. Later sou ek die gevoel wat ek toe ervaar het, verstaan. Ek voel armer, ek het iemand baie kosbaars verloor Dis die gemis van my jongste dogter in my lewe. Ek het net twee kinders, die een lyn van my geslag is nou afgesny, dit het tot n einde gekom. Die helfte van my rykdom hier op aarde het ek saam met haar verloor. Ons skatte is nie aards nie...maar ons rykdom lê in ons geliefdes Die wat saam met ons n lewe hier op aarde deel. Daar is geen verhouding soos dié van n ouer en n kind op hierdie aarde nie. Dit is uniek en baie spesiaal. Die band tussen n ouer en n kind is so kragtig en sterk dat dit baie dinge soos tyd, afstand, en verskille verduur en oorkom. Geen verlies is so hartverskeurend soos die verlies van 'n kind nie. Met die afsterwe van 'n kind, voel 'n ouer minder volledig. Terwyl ek vir die dag klaarmaak begin ek die volgende liedjie te sing: God On The Mountain Deur Lynda Randle Life is easy when you're up on the mountain And you've got peace of mind like you've never known. But then things change and you're down in the valley. Don't lose faith for you're never alone. [19]

20 For the God on the mountain is still God in the valley. When things go wrong, He'll make it right. And the God of the good times is still God in the bad times. The God of the day is still God in the night. You talk of faith when you're up on the mountain. Oh but the talk comes easy when life's at its best. But it's down in the valley of trials and temptation That's when faith is really put to the test. For the God on the mountain is still God in the valley. When things go wrong, He'll make it right. And the God of the good times is still God in the bad times. The God of the day is still God in the night. Die Here troos my met hierdie liedjie soos geen mens op aarde my daardie dag kon troos nie. Wanneer ons wêreld, wat ons vir onsself opgebou het inmekaar stort en ophou draai sal die Here ons help When things go wrong, He wil make it right Net God alleen is in staat om jou weer heel te maak, na die verlies van n kind. Toe Job al tien sy kinders op een slag verloor, sê sy vrou vir hom: Volhard jy nog in jou vroomheid? Vervloek God en sterf! Maar hy antwoord haar: Soos n dwaas praat, praat jy! Die goeie sou ons van God aanneem, en nie ook die slegte aanneem nie? By dit alles het Job nie gesondig met sy lippe nie. En die Here het die einde van Job meer geseën as sy begin...daarby het hy weer sewe seuns en drie dogters gehad. Wanneer die mat onder jou voete uitgeruk word, is dit baie moeilik om na mense te luister wat soos n dwaas praat! Bewaar die deur van jou lippe sodat jy nie teen die Here sondig in tye van swaarkry en verlies nie. Net soos ons gretig is om seëninge uit God se hand te ontvang, net so moet ons ook soos Job die slegte aanneem en nie sondig met ons lippe nie. Slegte dinge gebeur ook met goeie mense, die dood is tog deel van ons almal se lewe, maar as jy kind van God is, werk alles altyd vir jou ten goede mee! [20]

21 Wanneer mense gebore word en sterwe...raak dit die hele familie. Aan die Vosloo kant, is dit die eerste kleinkind wat nie meer daar is nie. My broer Hennie en sy gesin, het jare gelede hul dogtertjie Cindy, van net n paar maande oud verloor. Nou verstaan ek eers waardeur hulle moes gegaan het. Toe die huis stil raak na al die dag se besoekers maak ek n skokkende ontdekking toe ek na die troumars luister, wat Mariska vir haar troue gekies het. Ek het altyd vir my dogters gesê dat hulle troudag is hulle dag, n dag waarop hulle kan maak soos hulle smaak. Hulle hoef nie by die tradisies vir troues te bly nie, dis tog net deur mense ingestel. Anja moes n CD van Nianell oor die internet bestel om die troumars te bekom - Die Magaliesburgse Aandlied. Voor die troue het sy dit vir my gespeel maar ek het nie die woorde van die lied ingeneem nie Maar nou hoor ek haar dodemars baie duidelik. Kan dit wees Here? Was hierdie lied profeties? Dis dan soos sy gesterf het? Kyk na die middelste gedeelte van die liedjie verder aan. Magaliesburge aanlied verwerk en gesing deur Nianell Geskryf deur G.G. CILLIÉ Hierdie deel van die lied was die Troumars: Behoed my as ek my gaan neerlê, Grote God, wat altyd waak. O, beskerm my deur u Almag as die kwade my genaak. Neem my ouers en my vriende in bewaring hierdie nag. Môre dank ons U vir goedheid, gawe van 'n nuwe dag. O, vergeef my al my sondes, dan lê ek my by U neer. Dood of hel sal ek nie vrees nie want U is my Rotssteen, Heer. [21]

22 Was haar troumars die profetiese voorspelling van haar dood? Is dit hoe God ons sou troos nadat hierdie lied in vervulling gekom het? Sy vra dan dat die Here haar moet behoed en oor haar moet waak as die kwade haar genaak Sy bid dan tot ons Heer Neem my ouers en my vriende, haar man en naasbestaandes, in bewaring die nag waarop sy sou sterwe? Morê, dank ons U vir goedheid, gawe van n nuwe dag. Sy vra dan die Here dat n nuwe dag weer vir ons almal moet aanbreek, nadat sy verhuis het na haar hemelse tuiste. Ons lewe na haar dood sou nooit weer dieselfde wees nie, hoe kan dit wanneer n lid van ons gesin se plek leeg is. Maar ons wat agter bly, moet weer n new normal vind nadat sy haar gaan neerlê het by die Here. In die begin het ek baie oor hierdie lied nagedink Hoe is dit moontlik dat n Bruid so n lied vir n troumars kon kies en dan nog deur die lied haar sondes voor al haar gaste bely en dan verklaar dat sy nie dood of hel sal vrees nie, want die Here God is haar Rotssteen? Dis net God self wat dit deur Sy Gees in haar kon werk. Die middelste gedeelte van die lied was nie deel van die troumars nie, maar dit het haar dood voorspel en gaan so: Die nag word stil hier rondom my, waar ek lê en staar na niks. Sand wat val deur die uurglas se nek, gedagtes wieg op die droomskip se dek. Vreedsaam word jy een, nes die see met die reën. Maak toe jou oë en gaan op reis, na n plek waar ek vir jou Liefde sal wys. Vrygemaak van die nag se klou, wieg met n glimlag in n wolk se vou. Ongepaald is die lyn, tussen vrede en onrus so klein. Met n glimlag in die oog, voel ek die liefde soos beloof... Hoe het die ongeluk dan gebeur? Dit is die vraag wat nou op almal se lippe is. In die ambulans was hulle drie personeellede van ER24 en twee pasiënte. Hulle was oppad Pretoria toe, Deon Cohen (CCA) en Rudolf (BAA) was voor in die ambulans. Dit was ongeveer 9 uur die Saterdagaand toe n steenkoolvragmotor met n sleepwa aan, net verby Matla-myn se afdraai ry en toe n u-draai in die pad probeer maak. Die ambulans met al vyf sy passasiers in, tref op daardie oomblik die vragmotor. [22]

23 Mariska het nie eers geweet wat haar tref nie sy was agterin die ambulans saam met haar twee pasiënte, sy was daarom ook nie eers vasgegordel nie. Haar beserings getuig van die impak wat die ongeluk op haar liggaam gehad het. Haar trouring was drie pandjies gewees, wat met die geweld van die impak van haar vinger afgeruk is. Een pandjie is aan die binnekant van die ambulans se deur gevind, die ander twee is later eers gevind na n gesoek. Sy sterf hoofsaaklik aan hoofbeserings aan die agterkant van haar kop. Van haar ribbes het gebreek en in haar longe gesteek wat inwendige bloeding veroorsaak het. Die persoon wat eerste op die toneel hulp verleen het, het gesê dat die pasiënte op die toneel gesterf het, maar dat Mariska nog n pols gehad het Die nag word stil hier rondom my, waar ek lê en staar na niks sand wat val deur die uurglas se nek... Sy was bewusteloos en ek glo nie dat sy ooit weer haar bewussyn herwin het nie. Vir twee ure lank veg verskeie paramediese personeel vir haar lewe. Toe hulle by die noodgevalle aankom is van die nood personeel klaar gereed om te help selfs van die dagpersoneel het in nagklere opgedaag om te kom help. Maar alles tervergeefs sy maak dit nie en vertrek na haar hemelse tuiste sonder om ons te groet. Die hospitaal en ambulans personeel is soos een groot familie, die verlies van hierdie drie ambulans personeellede was n groot skok vir almal. [23]

24 Hoofstuk 4 Who plucked that flower? cried the gardener, as he walked through the garden. His fellow-servant answered: The Master and the gardener held his peace. T.L. Haines. Laaste huldeblyk aan Mariska en haar kollegas 1 Thessalonicense 4: Maar, broeders, ek wil nie hê dat julle onkundig moet wees met betrekking tot die ontslapenes nie, sodat julle nie treur soos die ander wat geen hoop het nie. Want as ons glo dat Jesus gesterwe en opgestaan het, dan sal God ook so die wat in Jesus ontslaap het, saam met Hom bring. Die Hemel Geskryf deur Eleanor Lubbe Die Hemel is n plek van soete rus Daar waar God ons aan Sy boesem sus Geen traan, geen siekte is meer daar Net liefde en vrede word daar ervaar Die Hemel is my toekomsland Van hier gaan ek na daardie Strand Verby die sterre, son en maan Daar ver oorkant die Jordaan Die Hemel, sê die Woord van God Se strate is van suiwer goud Dit skyn soos helder glas dwarsdeur En verblind jou oe keer op keer [24]

25 Die Hemel is waar almal wag Die Woord se, daar s geen dag of nag Daar sal ons net sing en sing Terwyl ons voor die Lam neerbuig Die Hemel is waar ek wil wees En daarom het ek dus geen vrees Want Jesus sal my hand kom neem Aan die einde, op my pad daarheen Die Hemel is ook daar vir jou As jy wil saamgaan, wees net gou Want ons is almal reeds op pad Na daardie land, die Ewige Stad! Blomme, net blomme waar jy kyk en ek hou so... baie van blomme, maar as gevolg van hierdie omstandighede, vervul dit my met hartseer. Blomme van Joy Global af, dis Dawie se medekollegas by sy werk, hulle troos en staan hom by. Die dokters van die dorp stuur die pragtigste ruikers en die laerskool betuig ook hulle meegevoel met blomme. Mense van verskillende kerke ondersteun en bid vir ons. Vriende staan ons by deur kaartjies te stuur en Bettie stuur kos oor. Dankie Here vir mense wat omgee! Ons ry elke dag van Kriel na Secunda om Gertjie by te staan met die begrafnis reëlings. Jy dink nie Jy doen net met die wete dat dit net die Here is wat jou die krag gee, om voort te gaan, terwyl jou hele lewe tot stilstand gekom het. Met die geringste herinnering aan haar lewe, loop die trane Dis soos n kraan wat net nie wil ophou loop nie. In die aande het ons terug gegaan huis toe en dan het die slaap ons vir n tydlank van die aanhoudende pyn in ons harte verlos. ER24 Ambulans Dienste reël die begrafnis. Al drie kollegas gaan saam begrawe word op die 25ste April 2008 uit die Kruik gemeente in Secunda. Ek was al by begrafnisse van naasbestaandes en vriende wat hulle kinders begrawe het. Die jammerte wat ek vir hulle gevoel het en die onvermoë om te kon simpatiseer, was vir my altyd moeilik. As ek nie iets sinvols kon sê nie, het ek maar liewers stil gebly. Maar nou is ek self in soortgelyke omstandighede en word ek bejammer en aangekyk met onsekerheid. [25]

26 Een van die uitsprake wat mense lief is om te maak lui soos volg: Die Here het besluit om die mooiste blommetjie te kom pluk vir Sy tuin As dit die rede is waarom die Here mense se lewens op aarde beëindig, dan moet Hy ons almal oproep vir hoërdiens, want wie is dan nou lelik in Sy oë? Die dag van die begrafnis breek uiteindelik aan en ek weier om enige medikasie te neem. Ek wil ten volle bewus wees van alles rondom my, wanneer die uur van afskeid aanbreek. Ek gaan nie my gevoelens verdoof nie. Ek moet deur die pyn worstel om weer te kan lewe. Dit help nie ek stel uit nie, want dan verleng ek net die helings proses. Deur die jare het ek gesien hoe ouers wat kinders aan die dood afstaan, vasval in hulle pyn. Hulle kan net nie aanbeweeg en n lewe sonder hulle geliefde kind voorstel nie. Susan bel my vroeg die oggend, met n bemoedigende boodskap wat sy by die Here oor Mariska gekry het. Sy was n barmhartige Samaritaan in haar beroep en die Here sal haar beloon vir die werk wat sy op aarde, vir mense in hulle nood gedoen het. Lukas 10: Net soos die barmhartige Samaritaan die man se wonde verbind het en olie en wyn daarop gegooi het, het sy al haar vernuf en vermoë ingespan, met al die toerusting tot haar beskikking, om mense se lewens te red. Die Samaritaan het n pakdier gebruik om sy pasiënt na n herberg te neem. Maar sy het die noodligte van die ambulans aangeskakel en voortgesnel om haar pasiënte so gou moontlik by n hospitaal te kry, sodat hulle die nodige mediese hulp kon verkry om weer gesond te word. Ek het besluit om nie te bly fokus op die dag van haar afsterwe nie, maar het gekies om eerder te fokus op die lewe wat sy as n hedendaagse barmhartige Samaritaan gelei het. Toe ons by die kerk opdaag, sien ek die drie spierwit lykwaens wat voor die kerk geparkeer staan my hart ruk in my binneste en ek moet veg teen die trane. Toe ons by die motors kom, sien ek die kis waarin haar liggaam rus, n spierwit kis van staal, die mooiste kis was ek nog ooit in my lewe gesien het. Die skok van haar dood ruk weer deur my binneste Dis my geliefde dogter Mariska, wat in hierdie kis in die voertuig lê. [26]

27 Terwyl ek met my hand teen die venster druk, huil ek en Anja droewig. My sussie Susan, omhels my en ons loop saam die kerk in. Die kerk was vol mense, ongeveer n duisend mense sou ek agterna hoor. Saam met die ander naabestaandes, stap ons af in die lang gang tot by ons sitplekke. Die kiste word deur ER24 se personeellede tot voor in die kerk ingedra op haar troumars wat nou haar dodemars geword het, Nianell se stem klink soos die van n engel, trane loop oor ons wange. Haar troufoto pryk op haar kis. Sy was regtig n pragtige bruid gewees. Die dominee lewer n bemoedigende preek. Hy maak n punt daarvan om hulle lewe as paramedikuste aan te spreek. Dis nie hoe lank jy op aarde gelewe het nie Maar dis die kwaliteit lewe wat jy gelei het, wat uiteindelik in die ewigheid gewig sal dra. Dis n lang stoet van motors, polisie-motorfietse en ambulanse. Die drie kiste word mooi op die bande oor die grafte geplaas. Ek staan saam met Dawie en Anja by haar kis en terwyl ek na die grafrede luister, rus my hand vir oulaas op haar kis. Is dit die naaste wat ek ooit weer aan my kind sal kom, vir oulaas? Dit voel nie vir my asof sy meer hier is nie en ek moet nou glo dat sy by die Here is Al wandelend op die strate van goud...besig met haar hemelse roeping. Ek bly na die kis staar terwyl dit in die aarde afsak Alhoewel my hart baie seer is, was daar n gelatenheid, n kalmte en stille krag wat my staande gehou het. Haar liggaam word in die middel van haar twee kollegas, in die aarde weggebere, wanneer die sand op haar kis val. Ek draai uiteindelik van die graf af weg, wetend, dat ek die Here nou nodiger gaan hê as ooit van te vore in my hele lewe. Ons sal nie sonder ons Geneesheer, Mariska se dood kan verwerk en weer heel word nie, help ons almal Here, asb! When Death Becomes Birth Written by Max Lucado You, as all God s children, live one final breath from your own funeral. Which, from God s perspective, is nothing to grieve. He responds to these grave facts with this great news: The day you die is better than the day you are born Ecclesiastes 7:1. Now there is a twist. Heaven [27]

28 enjoys a maternity-ward reaction to funerals. Angels watch body burials the same way grandparents monitor delivery-room doors. He ll be coming through any minute! They can t wait to see the new arrival. While we re driving hearses and wearing black, they ve been hanging pink and blue streamers and passing out balloons. We don t grieve when babies enter the world. The hosts of heaven don t weep when we leave it. Oh, but many of us weep at the thought of death. Do you? Do you dread your death? Is your fear of dying robbing your joy of living? Jesus came to deliver those who have lived all their lives as slaves to the fear of dying. Hebrews 2: through His death he might destroy the Devil, who has the power over death, and in this way set free those who were slaves all their lives because of their fear of death. [28]

29 Hoofstuk 5 Grief is a passage from one point to another putting us in close touch with ourselves and those around us. Making peace with pain is the essence of the process of renewal. Time is a powerful healing tool and it does take time to intergrate the tragedy of a lost loved one into the framework around which we define ourselves and those around us. The steps required are as individual as our fingerprints. Many thousands of tears must be cried, hundreds of hugs must be given and received before the scar heals over. - Joanetta Hendel Bereavement. Hoeveel seer kan een hart dra? Job 5:18 Want Hy doen smart aan, maar verbind ook, Hy verbrysel, maar sy hande maak gesond. I am powerlessness. I am helplessness. I am frustration. I sit here with her and I cry with her. She cries for her daughter and I cry for mine. I can t help her. I can t reach inside and take her broken heart. I must watch her suffer day after day and see her desolation. I can t kiss the hurt and make it go away. I can t even kiss a small part of it away. There s no Band Aid large enough to cover her bleeding heart. I see this young woman, my child, who was once carefree and fun-loving and bubbling with life, slumped in a chair with her eyes full of agony. Where is my power now? Margaret Grener. Na die begrafnis stop die lewe nie Die lewenswiel begin stadig weer te draai. Een oggend kort na haar begrafnis hoor ek die Here se stem: Die koringkorrel het in die grond geval en gesterf, as jy haar laat gaan, sal haar sterwe veel vrug vir jou oplewer. Hoor ek U reg Here? Wil U hê ek moet haar laat gaan myself losmaak van haar Aanvaar dat ek haar nooit ooit weer op hierdie aarde gaan sien nie? Sy sal nooit weer by my huis instap met haar rooi ER uniform nie Sy t altyd gesê: Ek maak net gou n draai mamma Sy sal nooit weer die yskas oopmaak en haarself help nie Ek sal nooit weer haar lag hoor nie en sy sal nooit weer in haar bed slaap nie... Ek voel soos n Abraham wat vir Isak moes gaan offer het, hy het n keuse gehad en het dit gewillig gedoen. Ek het dan nie eers n sê in [29]

30 hierdie offer-saak gehad nie Here ek sê maar net ek neem U nie kwalik nie. Ek kan ook nie vir My God kwaad wees nie, want ek vertrou Hom dan in alles en ek glo dat Hy weet wat Hy doen en nou moet ek net berusting daarin vind Jeremia 32:17 Ag, Here HERE, kyk, U het die hemel en die aarde gemaak deur u grote krag en deur u uitgestrekte arm; geen ding is vir U te wonderbaar nie. Maar waar was ek dan toe sy gesterf het? Daar was geen waarskuwing of geen drome nie. Sy het gesterf sonder haar ma (alhoewel dit n paar kilometer van ons huis af was). Daar was nie eers tyd vir n laaste afskeidsgroet of net n vaarwel-drukkie nie. n Deel van Anja se begrafnis-brief lui so: Although I did not get to say goodbye, I believe with all my heart, that you knew how much I have loved and adored you... I miss you now and always, but one day we will be together again. Farewell my beloved sister...farewell. Die Here weet, dat as Hy ons voor die tyd sou vra soos Hy vir Abraham gevra het, om sy seun op te offer, bitter min van ons sy tipe gewilligheid en oorgawe aan die dag sou lê. Daarom vra Hy ons wanneer die offer verby is. Abraham se seun was gespaar net soos baie ouers ook getuig van hulle kinders wat by die dood omgedraai het. Die Here was ons so genadig Sal hulle dan sê Hy het my kind of geliefde gespaar... Soos vir Isak. Maar Here, waar was U dan toe daar nie n offerram vir my Isak (Mariska) was nie? Waar was U genade dan in my geval? So worstel baie van ons wat die prys van die offer, na die offer moes betaal. Dis waar die kwalik neem en kwaad word vir die Here inkom Ons sal enige tyd die goeie van God aanvaar, maar ons het altyd n probleem met die slegte, moeilike tye wat die Here baie keer toelaat in ons lewens. Glo my, ek het al meer as een keer God se reddende krag in my lewe ervaar, wanneer die dood se asem in my nek geblaas het. Sy engele red baie mense van n gewisse dood. Die Here het my al n paar maal [30]

31 uit die greep van die dood gered, waarvan ek een geval met u gaan deel toe ek so ongeveer 45jaar oud was. Nadat die motorband pap geword het, terwyl ek bestuur, het ek beheer oor my voertuig verloor. As die Here my nie help nie, gaan ek vandag sterf, ek weet dit net. Die motor het die teerpad verlaat en teen n hoë bult met baie klippe en gate in opgery. Toe hoog teen die bult omgedraai en weer skuins teen die bult afgery, na n pad wat baie besig was en met n ruk langs die pad tot stilstand gekom, asof ek net langs die pad geparkeer het. Dis n wonderwerk dat ek nog lewe, dring die besef duidelik tot my deur. Ek was nie in beheer van my voertuig nie, ek het net die stuurwiel reguit gehou en my motor laat gaan sonder om die remme in te trap. Die engele was daar om my te red. Hulle het my motor mooi op sy wiele gehou, bult op en af en dit toe langs die pad geparkeer. Met trane wat oor my wange rol, stap ek weg met net n blou kol op my heup. Here, as U daardie dag my strepie getrek het, was Mariska nou by my in die hemel, sou ek net een keer vlugtig na haar dood dink. Ek was in twee geskeur, sy wink vir my uit die Hemeland, maar my geliefdes op aarde anker my. Ek voel soos Paulus weet nie of ek kom of gaan nie, wil ek inwoon of uitwoon. Elkeen van ons se lewe is soos n uurglas wat besig is om leeg te loop... Maar die lewe op aarde bly kosbaar terwyl ons dit nog gegun word, volgens Sy voorneme en welbehae. Die Here is ook daar wanneer die silwerdraad verwyder word en die goue oliekruik stukkend val en die kruik by die fontein gebreek word en die wiel stukkend in die put val. God se engele help Sy kinders om hulle weg na hulle hemelse tuiste te vind, niemand gaan alleen deur die dal van doodskaduwee nie. Sy genade is vir ons almal genoeg. Moenie skuldig of sleg voel wanneer mense getuig dat God aan hulle genade betoon het deur naasbestaandes te spaar, maar jou kind het dit nie gemaak nie. Ek stry nooit met God nie en na n rukkie hoor ek myself sê: Dis reg so Here vat haar maar ek laat haar gaan, uit my lewe uit, maar nooit uit my hart nie...en net God kan hierdie leemte nou in my lewe vul. Dankie Here, vir die redding van baie jongmense se siele. Ek saai een kind, met die hoop om baie ander kinders te oes vir God se koningkryk. In die hiernamaals sal ek hulle leer ken, ek het dan moes n ewigheid se [31]

32 tyd daarvoor. Dis die eerste fase van gesond word, jy kan nie saam met n dooie mens lewe nie, al was dit jou kind. Sy is begrawe, haar liggaam wat haar die reg gegee het om op hierdie aarde te woon, is nou dood. Sy was deel van my verlede maar sy sal weer eendag...deel word van my toekoms. Maar vir nou, moet ek die werklikheid aanvaar haar uurglas het leeg geloop haar strepie is getrek, soos Nianell sing: She fly away from here! Daar is n tyd om gebore te word en n tyd om te sterwe haar tyd het aangebreek. Nie een van ons se strepie is ewe lank nie, want God maak die hemel nie net vol met ouer mense nie, babas sterf selfs in die baarmoeder. Dit sal ons nooit ooit kan verstaan nie so moenie eers probeer nie! Party dinge in hierdie lewe laat jy net gaan sonder om dit te probeer uitpluis. Eendag...in die hiernamaals sal alles vir ons duidelik word...god sal al die trane van ons oë afvee en daar sal geen dood meer wees nie, ook droefheid en geween en moeite sal daar nie meer wees nie, want die eerste dinge het dan verbygegaan. Los die as maar s ook maar uit As sy maar net nie daardie aand in die ambulans was nie, dan was sy nie nou dood nie...as die trokdrywer net nie daardie tyd van die nag, n u-draai in die pad gemaak het nie...as sy jare terug liewer vir n suster gaan leer het... Moenie jouself teen die mure uitdryf met allerhande vrae nie dit gaan jou nêrens bring nie dit hou net jou gedagtes besig en so hou jy aan lewe saam met n dooie! Ek glo ook dat verlies en beproewinge die beitel is waarmee God, soos die houtsneewerker, n pragtige voorwerp uit ons lewens wil kerf. Nou voel ons net die pyn en sien ons net die stukke hout wat op die grond val. Dis so moeilik om te glo en te verstaan hoe dit alles dan vir my ten goede sal meewerk, as ek in die smartvolle omstandighede is maar God is n Waarmaker van Sy kosbare Woord. Tog glo ek dat Hy my innig liefhet, dat Hy alles van my af weet, dat Hy my smart verstaan en dat ek Hom onwoorwaardelik kan vertrou met my lewe en met die van my geliefdes Dit was tog die eerste woorde wat ek geuiter het op my knieë daardie aand na die doodstyding! Hy is my Gids en sy Woord die kompas wat die rigting aandui vir my aardse tog, al gaan ek deur n dal van doodskaduwee, sal ek geen onheil [32]

33 vrees nie, want U is met my. Ek begryp nou meer as ooit tevore dat dit onmoontlik is om God se weë te probeer verstaan. Prediker 11:5 sê: Net so min as wat jy kan verstaan hoe gees en liggaam bymekaar uitkom in die skoot van n swanger vrou, net so min kan jy die werke van God verstaan. Die werklikheid van jou geliefde se dood sukkel om tot jou deur te dring, dit voel so onwerklik dis asof jou brein dit nie wil aanvaar nie. Party mense sê dis soos n nagmerrie waaruit hulle net nie kan wakker word nie. Die tye wanneer die gevoel van onwerklikheid my oorval het toe ek net nie kon glo dat my kind vir altyd weg is nie... Tye wat ek gedink het sy sal netnou by die deur instap Dit was daardie tye wat ek weer langs haar sterfbed gaan staan het in my gedagtes, sodat die werklikheid van haar heengaan tenvolle tot my kon deurdring. Dis hoekom dit so noodsaaklik is om afskeid te neem van jou geliefde, om vir jouself te sien dat jou kind nie meer leef nie. Ek moes myself keer op keer aanspreek: Loretta, jy het self gesien dat sy nie meer lewe nie, jy het dan van haar afskeid geneem by haar sterfbed. Aanvaar dit nou so. Niks kan haar weer terug bring na hierdie lewe toe nie Ek moes dit n hele paar keer doen totdat dit deurgedring het en uiteindelik n werklikheid geword het. Onthou asseblief die noodsaaklikheid van hierdie stap, dit is so belangrik vir jou genesings-proses. Wanneer jy nie die werklikheid van die dood wil aanvaar nie en solank as wat jy vashou aan al die pynlike herinneringe. Solank wat parykeer n leeftyd duur en wat so onnodig is, sal jy aanhou worstel met jou geliefde se dood. Onthou tog dat jy nog geliefdes het wat lewe en dat hulle jou nou so nodig het. Laat ek die hoofstuk afsluit met die volgende verhaal: Dit kan nie wees nie; het iemand gestamel. Walter de Wit? Joey se man? Joey wat verlede maand haar jongste seun en haar ma in n motorongeluk verloor het? Joey is die dag uit die kategeseklas geroep waarvan sy die kategeet was. Haar dogter en skoonseun het in die saaldeur gewag, die dominee by hulle. Toe Joey hulle sien, het sy met haar hand teen haar hart gedruk, asof sy reeds geweet het. Haar skoonseun het sy arms oopgemaak en Joey het in sy omhelsing ingestap. [33]