2015 EDITORIAL CALENDAR

Transcription

1

2

3 2015 EDITORIAL CALENDAR ISSUE EDITORIAL BONUS DISTRIBUTION JANUARY Ad Close: Dec 19 FEBRUARY Ad Close: Jan 21 MARCH Ad Close: Feb 20 APRIL Ad Close: Mar 20 MAY Ad Close: Apr 21 JUNE Ad Close: May 22 Ship Repair & Conversion Edition Maritime Propulsion: Gears, Thrusters, Waterjets & Propellers Marine Salvage & Recovery Marine Electronics Equipment & Supplier Guide France & Poland Cruise Shipping Edition U.S. Coast Guard Annual Offshore Edition Ships of War: Evolution and Future of U.S. Navy Technology Marine Telematics: Data, Tracking and Communications Marine Coatings & Corrosion Control Denmark, Finland & Sweden Training & Education: From Simulation to Distance Learning Oil Spill Response & Recovery Marine Propulsion: Green Marine Fuels & lubricants and Emission Technologies Greece & Turkey Modern OSV Design & Technology Workboat Fleet Maintenance & Repair Deck Machinery, Winches and Ropes The German Maritime Cluster The Marine Propulsion Edition RIB & Patrol Boat Report Workboat Design & Construction Satellite Communication Technologies The Norwegian Maritime Cluster Annual World Yearbook Maritime Simulation & Training Centers Dredging: Deepening the Channels of Trade Pumps, Valves, Pipes & Insulation U.K. & Ireland PVA MariTrends 2015 January 31 - February 3 Long Beach, CA EuroMaritime February 3-5 Paris, France Cruise Shipping Miami - Mar 16-19, Miami, FL ASNE DAY - March 4-5, Crystal City, VA NACE Corrosion - March 15-19, Dallas, TX Arctic Technology Conference - March Copenhagen, Denmark CMA Shipping 2014 March 23-25, Stamford, CT Sea-Air-Space April 13-15, National Harbor, MD Offshore Technology Conference (OTC) May 4-7, Houston, TX Workboat Maintenance & Repair April 14-16, New Orleans, LA Marine Money Houston Houston, TX Norshipping - June 2-5, Oslo, Norway Inland Marine Expo - June 15-17, St. Louis, MO MACC May/June, USA Seawork - June 16-18, Southampton, UK Marine Money Week June 16-18, New York, NY JULY Ad Close: Jun 21 AUGUST Ad Close: Jul 21 SEPTEMBER Ad Close: Aug 21 OCTOBER Ad Close: Sep 21 NOVEMBER Ad Close: Oct 20 DECEMBER Ad Close: Nov 20 Marine Communications Edition Shipyard Edition Offshore Energy Technologies Marine Design Annual Workboat Edition Great Ships of 2015 Classification & Ship Registry ECDIS System Review & Report Maritime Tools: Welding & Cutting Italy Offshore Deepwater: Structures and Systems Heavy Lifting Solutions: Maritime Cranes Ballast Water Technology Russia, Lithuania, Latvia & Estonia Maritime Security Technology & Technique Maritime Propulsion: Efficient Drivers Clean Water Technologies Spain, Portugal & Brazil Ship Classification Societies Marine Firefighting, Safety & Salvage CAD/CAM The Netherlands & Belgium Special Report: Special Report: LNG Handling and Transportation Deck Machinery, Winches & Ropes Fuels, Lubricants & Additives Gulf of Mexico Builder & Supplier Guide The Automated Ship: Command & Control Shipyard Automation Marine Engine Guide Korea/Singapore/Vietnam Offshore Europe September 8-11, Aberdeen, UK NEVA September 22-25, St. Petersburg, Russia OTC Brazil October 26-29, Rio de Janeiro GasTech October 27-30, Singapore SNAME November 4-6, Providence, RI Europort November 3-6, Rotterdam, Holland Clean Gulf November 10-12, New Orleans, LA International Workboat Show December 2-4, New Orleans, LA Marintec China December 1-4 Shanghai, China Surface Navy Association 2016 January, Crystal City, VA

4 RATE CARD b&w Rates 1x 4x 7x 12x Full Page $6050 $5695 $5,285 $5,072 Junior Page ,617 4,332 2/3 Page ,495 4,225 1/2 Page (H) ,124 3,950 1/2 Page (V) ,086 3,893 2/3 Page ,674 3,445 1/3 Page ,690 2,575 1/5 Page ,050 1,911 1/6 Page ,489 1,310 1/12 Page No Charge for Bleed Special position: 15% of earned rate Covers 2 nd Cover: $9,618 3 rd Cover: $8,210 4 th Cover: $10,198 *includes 4-color, bleed & special position Color Charges Std. 4A Red, Green, Orange,Yellow: per color $653 Matched color, per page, per color extra $709 4-color process per page: ( 1/3 page or smaller) color process per page: (1/2 page or larger) 1,492 4-color process per page: 2 facing pages extra 2,479 Classified Ads Rates For For Sale, Products & Services and all other classifi ed advertisements are non-commissionable single insertion per column inch: $143 net (eachcolumn is 3 in/ 76.2 mm wide) 3 or more insertions - $112 net Comission & Closing Dates - Agency Commission - 15% Published twelve times annually. Last advertising forms close 20 days before the fi rst day of the publication month for providing press-ready PDF fi les. Advertising material to be pubset should be submitted 30 days before the fi rst day of the publication month. Cancellations Cancellations are not accepted after scheduled closing date. Any cancellation prior to the closing date must be in writing and signed by the advertiser / agency and the publisher. All cancellations are subject to short rate where applicable.

5 elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Academia sit dicere. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Est, ut dicis, inquam. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Est, ut dicis, inquam. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis natu- Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Est, ut dicis, inquam. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Est, ut dicis, inquam. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum vitiorum? Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Est, ut dicis, inquam. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. vitiorum? Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem consentaneum sit dicere. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Est, ut dicis, inquam. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. quid sentiat; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec para/doca illi, elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. vitiorum? Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam sit dicere. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Est, ut dicis, inquam. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. vitiorum? Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam sit dicere. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec consentaneum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Est, ut dicis, inquam. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicu- elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem vitiorum? Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam sit dicere. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem modo recte sentiat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Est, ut dicis, inquam. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. elit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio om- RATE CARD Full Tab Junior page 2/3 Tab page 1/2 page (H) 1/2 page (V) 2/3 Jr page 1/3 page 1/3 page 1/3 page 1/3 page 1/3 page 1/5 page 1/6 page 1/6 page 1/12 page Bleed: x in (283 x 349 mm) Trim: x 13.5 in (276 x 343 mm) Non-bleed: 9.5 x 12 in (241 x 305 mm) 7 x 10 in (178 x 254 mm) 6 x 12 in (152 x 305 mm) 9.5 x 6 in (241 x 152 mm) 4.5 x 12 in (114 x 305 mm) 4.5 x 10 in (114 x 254 mm) 3.5 x 10 in (89 x 254 mm) 7 x 5 in (178 x 127 mm) 4.5 x 7.5 in (114 x 191 mm) 6 x 6 in (152 x 152 mm) 3 x 12 in (76 x 305 mm) 4.5 x 5 in (114 x 127 mm) 2.25 x 10 in (57 x254 mm) 7 x 2.5 in (178 x 64 mm) 6 x 3 in (152 x 76 mm) 3.5 x 5 in (89 x 127 mm) 3 x 6 in (76 x152 mm)) 3 x 3 in (76 x 76 mm) Production Requirements Please provide a press-ready high-resolution (300 DPI) PDF or TIFF fi le (convert all RGB, PMS, or Spot Colors to CMYK). Please create outlines for any custom, proprietary, or purchased fonts. Digital Files (PC or MAC) are accepted via , FTP site upload or CDRom. For complete, detailed production requirements, please go to: For FTP site instruction, please the production manager: productionmanager@marinelink.com

6